نوسان جمعیت‌های متعلق به بخش‌های فلاوی و نیگری قارچ آسپرژیلوس روی میوه پسته در استان کرمان

چکیده ایران با بیشترین سطح زیر کشت پسته، بزرگ‌ترین تولید کننده و صادر کننده این محصول در جهان است. آلودگی به آفلاتوکسین از جمله معضلاتی است که ایمنی غذایی مصرف کننده و همچنین صادرات این میوه آجیلی را تهدید می‌کند. با توجه به اهمیت امر و از آن جایی که آلودگی پسته از محیط باغ و قبل از برداشت شروع می‌شود، تراکم جمعیت قارچ‌های متعلق به aspergillus section flavi به عنوان مهم‌ترین عوامل توکسین‌زا و اعضای aspergillus section nigri به عنوان یکی از غالب‌ترین قارچ‌های گندرو، در انواع میوه‌های ترک خورده، ریخته شده روی زمین، در تماس با زمین قرار گرفته، در ارتفاع بیشتر از یک متر و در چهار جهت جغرافیایی از نیمه دوم خرداد تا نیمه اول شهریورماه طی سال‌های 1390 و 1391 بررسی شد. از روش‌های آزمایشی بلاتر، تهیه سری رقت و کشت روی محیط‌های ای‌اف‌پی‌ای و زاپک آگار استفاده گردید. نتایج نشان داد که تراکم جمعیت قارچ‌های مورد مطالعه به‌ ترتیب در پسته‌های ترک خورده، روی زمین ریخته شده، در تماس با سطح زمین، در چهار جهت جغرافیایی و ارتفاع بیشتر از یک متر کاهش می یابد. فراوانی اعضای بخش نیگری درسطح معنی‌داری بیشتر از اعضای بخش فلاوی بود (05/0p?). نتایج‌ حاصل ‌از بررسی‌ تراکم‌ جمعیت ‌قارچ‌های‌ بخش فلاوی و نیگری در زمان‌های‌ مختلف‌ نشان‌ می‌دهد که‌ با نزدیک‌ شدن‌ به‌ زمان ‌برداشت،‌ تراکم‌ آن‌ها در روی ‌انواع‌ پسته‌های‌ مورد بررسی ‌افزایش‌ می‌یابد. نتایج این تحقیق در تعیین زمان دقیق اعمال روش‌های مختلف مدیریتی با ماهیت‌های متفاوت، جهت کاهش آلودگی میوه پسته به گونه‌های مختلف قارچ آسپرژیلوس و آفلاتوکسین مفید است.واژه های کلیدی: ‌آسپرژیلوس، آفلاتوکسین، ایمنی غذایی، پسته، جمعیت