اثر تلفیق قارچ‌کش‌های کروزکسیم متیل و تتراکونازول با بیکربنات پتاسیم در کنترل بیماری سفیدک پودری جالیز در شرایط گلخانه ای

اثر بیکربنات پتاسیم در مدیریت بیماری سفیدک پودری جالیز، با هدف استفاده از مواد بی‌خطر و سازگار با محیط زیست روی میزبان خیار در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با هشت تیمار و چهار تکرار در شرایط گلخانه‌ای طی سال های 1388 و 1389 بررسی گردید. تیمارهای آزمایشی شامل رژیم‌های مختلف سم‌پاشی با قارچ‌کش‌های ‌کروزکسیم ‌متیل (استروبی wg 50%) از گروه استروبیلورین، تتراکونازول (دومارک ec 10%) از گروه تریازول و بیکربنات پتاسیم (کالیبانsp 85%) همراه با سولفور (تیوویت wg 80%) به عنوان قارچ‌کش استاندارد و شاهد بدون سم‌پاشی بودند. نتایج حاصل، امکان استفاده از بیکربنات پتاسیم با غلظت پنج درهزار را به عنوان جزیی از رژیم سم‌پاشی در مدیریت بیماری سفیدک پودری خیار در شرایط گلخانه تایید کرد. هم چنین استفاده از قارچ‌کش‌های کروزکسیم ‌متیل و تتراکونازول به تناوب و با فاصله سم‌پاشی هفت روزه بیماری را نسبت به شاهد تا 29/94 درصد کاهش داد. دو نوبت استفاده از بیکربنات پتاسیم پس از تتراکونازول و کروزکسیم ‌متیل به عنوان سم‌پاشی‌های سوم و چهارم و یا سم‌پاشی های دوم و چهارم به ترتیب باعث کاهش 86/87 و 43/86 درصد در میزان بیماری نسبت به شاهد بدون سم‌پاشی گردید. سه نوبت استفاده از بیکربنات پتاسیم، پس از سم‌پاشی با کروزکسیم ‌متیل و یا با تتراکونازول به عنوان سم‌پاشی‌های دوم، سوم و چهارم به ترتیب موجب 71/75 و 29/74 درصد کاهش مقدار بیماری نسبت به شاهد بدون سم‌پاشی شد.