کارایی گرمادرمانی در کنترل بیماری پوسیدگی نرم باکتریایی هویج در دوره پس از برداشت

بیماری پوسیدگی نرم هویج از بیماری های مهم این محصول در مزرعه و در دوران بعد از برداشت است. از آن جایی که هویج مصرف تازه خوری دارد استفاده از سموم شیمیایی برای کنترل بیماری پوسیدگی نرم سلامت بهداشتی محصول را تهدید می کند؛ لذا در تحقیق حاضر کارایی روش گرمادرمانی به عنوان یک روش ایمن در کنترل بیماری پوسیدگی نرم مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور دو روش هوای گرم و آب گرم در دما های 40، 45 و50 درجه سلسیوس در مدت زمان های مختلف استفاده شد. مایه زنی نمونه های هویج با ایجاد زخم در دو محل روی هویج و غوطه ورسازی نمونه در سوسپانسیون باکتری (od600 = 0.3) انجام شد. بیست وچهار ساعت بعد از مایه زنی، تیمارهای مختلف گرمایی روی آن ها اعمال شد و یک هفته بعد از مایه زنی نتایج با اندازه گیری وزن بافت له شده هر نمونه مورد ارزیابی قرار گرفت. نمونه های تیمارشده با هیپوکلریت سدیم و تتراسیکلین و نمونه های بدون تیمار شیمیایی و حرارتی به عنوان شاهد استفاده شدند. آزمایش به صورت طرح کاملا تصادفی در سه تکرار اجرا شد. مقایسه میانگین با استفاده از آزمون دانکن در سطح پنج درصد انجام شد. تاثیر تیمارها در کاهش وزن هویج نیز ارزیایی شد. نتایج بیانگر تاثیر مثبت گرمادرمانی در کاهش معنی دار لهیدگی بود. از بین تیمارهای مورد بررسی موثرترین تیمار هوای گرم 50 درجه سلسیوس در مدت زمان 10 دقیقه بود. کاهش وزن هویج در این تیمار با شاهد تفاوت معنی دار نداشت.

the efficacy of thermotherapy in control of bacterial soft rot of carrot during post-harvest period

soft rot is an important disease of carrot in the field and during post-harvest period. considering the fresh consumption of carrot, the use of chemical pesticides makes the product unsafe. so, in this study the efficiency of thermotherapy, as a safe method, was assessed for control of soft rot. warm air and warm water at temperatures of 40, 45 and 50ºc in different time periods were applied. the inoculation was done by wounding at two sites in each sample and soaking them in bacterial suspension (od600= 0.3). the samples were packed in plastic bags separately. twenty-four hours after inoculation heat treatments were conducted. one week later, the results were evaluated by measuring the weight of rotted tissues in each sample. the samples treated by sodium hypochlorite and oxytetracycline solutions and the ones with no chemical or heat treatment were used as control groups. the experiment was accomplished in a completely randomized design by three replicates. means comparison was performed by duncan’s test at 5% level. the effect of treatments on the weight loss percentage of carrots was also measured. the results showed the positive effect of thermotherapy in significant decrease of rotting. among tested heat treatments, the most effective one was warm air at 50oc for 10min.there was no significant difference in percentage of weight loss between this treatment and non- treated samples.