زهرآگینی و القای پاسخ های ایمنی توسط دو جدایه قارچ beauveria bassiana علیه لاروهای پروانه سفید درختان hyphantria cunea

زهرآگینی دو جدایه ایرانی قارچ beauveria bassiana  روی لاروهای پروانه سفید درختانhyphantria cunea   از طریق زیست سنجی و ارزیابی واکنش های ایمنی با شمارش سلول های خونی و سنجش فعالیت آنزیم فنل اکسیداز مورد ارزیابی قرار گرفت. غلظت های کشنده میانه (lc50) شامل  5^10 × 8.8 و 6^10 × 2.3 اسپور بر میلی لیتر به ترتیب برای جدایه های am118 و bb3 با روش غوطه وری لاروها به دست آمد. همچنین مقادیر lt50 نیز به ترتیب 3.94 و 5.78 روز محاسبه شد. بیش ترین تعداد کل سلول های خونی و همچنین گرانولوسیت ها و پلاسماتوسیت ها، 6-3 ساعت پس از تزریق هر دو جدایه قارچی مشاهده شد. به عبارت دیگر تعداد کل سلول های خونی از 4^10×160 سلول بر میلی لیتر به 4^10×480 سلول در میلی لیتر رسید و تعداد گرانولوسیت ها و پلاسماتوسیت ها به ترتیب به 4^10×200 و 4^10×140 سلول در میلی لیتر افزایش یافت. تزریق لاروها با کنیدی های جدایه های am-118 و bb3 باعث افزایش تعداد گره در فواصل زمانی 24-12 ساعت پس از تزریق و افزایش فعالیت آنزیم فنل اکسیداز پس از 12-6 ساعت شد و از 0.12 به 0.2 u/mg protein رسید. جدایه am-118 در مقایسه با bb3،زهرآگینی بیشتری نسبت به لاروها نشان داد و در مدت زمان کم تر و غلظت کم تر سبب مرگ و میر بیشتر شد. علاوه براین، پاسخ ایمنی لاروها نیز نسبت به این جدایه کم تر از جدایه bb3 بود. نتایج حاضر نشان می دهند که دو جدایه ایرانی قارچ بیمارگر b. bassiana روی لاروها زهرآگین هستند و سبب القای پاسخ های ایمنی شده و نشان گر درگیری فیزیولوژیک بین بیمارگر و میزبان می باشند.

Virulence and induction of immune responses by the two isolates of Beauveria bassiana against the larvae of Hyphantria cunea

AbstractVirulence of the two Iranian isolates of Beauveria bassiana was evaluated against the larvae of Hyphantria cunea through bioassay and immune responses. The median lethal concentrations (LC50) for AM118 and BB3 isolates calculated as 8.8×105 and 2.3×106 spore/mL. by using dipping method. The LT50 values were calculated as 3.94 and 5.78 days, respectively for AM118 and BB3 isolates. The highest numbers of the total hemocytes, granulocytes, and plasmatocytes were observed 36 hours postinjection of both fungal isolates. On the other hand, the total number of hemocytes increased from 160×104 to 480×104 cell/mL and the numbers of granulocytes and plasmatocytes increased to 200×104 and 140×104 cell/mL, respectively. The larvae injection by the conidia of AM118 and BB3 led to the increase of nodule numbers at time intervals of 1224 hours and the activity of phenoloxidase after 612 hours of postinjection from 0.12 to 0.2 U/mg protein. The isolate AM118 showed the higher virulence compared to BB3 and it caused the more mortality in the lower time and spore concentrations. Moreover, the immune responses of the larvae toward this isolate were lower than BB3 isolate. The current results demonstrate that the two Iranian isolates of the entomopathogenic fungus, B. bassiana, are virulent against the larvae but they induce immune responses indicating physiological conflict between the pathogen and host.