تاثیر عوامل مختلف بر تولید انبوه کنه ی شکارگرneoseiulus californicus (mcgregor) (acari:phytoseiidae)

کنه ی شکارگر neoseiulus californicus (mcgregor)، از شکارگرهای مهم بسیاری از آفات از جمله کنه ها و حشرات کوچک است. به منظور بررسی روش های پرورش انبوه کنه ی شکارگر، از بسترهای گیاهی مختلف (برگ لوبیا، توت فرنگی، توت و خیار)، بسترهای مصنوعی (طلق پلاستیکی)، برخی رژیم های غذایی تخمkoch  tetranychus urticae، پوره و بالغ کنه ی انباری tyrophagus  putrescentiae (schrank)  و تخم پروانه anagasta kuehniella (zeller) و گرده های گیاهی مختلف (گرده های گردو، آفتابگردان، ذرت، خرما و گرده جمع اوری شده توسط زنبورعسل) در ظروف پرورش روی اسفنج مرطوب حاوی 15 کنه ی ماده ی شکارگر استفاده شد. تعداد کنه های شکارگر پس از 5، 10 و 14 روز  شمارش شد. در آزمون های دیگری با حذف تخم، درصد زنده مانی کنه ها، طول عمر و میزان  تخم گذاری مورد مقایسه قرار گرفت. بهترین گزینه برای پرورش انبوه کنه ی شکارگر، بسترهای حاوی آگار است که با تغذیه ی کنه ی شکارگر از کنه ی tyrophagus روی این بستر، طول عمر (18/50 روز) و میزان تخم ریزی (34/10 تخم) کنه ی شکارگر نسبت به سایر تیمارها بیشتر است (p<0/05). بستر مصنوعی (طلق) نیز تا حدودی شرایط مناسبی برای کنه ی شکارگر فراهم می کند. دربین گرده های مورد آزمون، گرده ی گردو و خرما به دلیل وجود ترکیبات مغذی تر برای کنه ی شکارگر، بهترین گزینه است. پوره و بالغ کنه ی انباری tyrophagus به عنوان شکار، مناسب تر است و به دلیل اقتصادی تر بودن و به صرفه بودن کنه ی انباری، استفاده از آن توصیه می شود. مواد مصنوعی نظیر آگار جهت بستر پرورش و مواد غذایی نظیر گرده ی گیاهی جهت پرورش انبوه کنه ی شکارگر، استفاده از این کنه ی شکارگر را در کنترل آفات مهم و کلیدی هموار می کند.