بررسی تنوع ژنتیکی جدایه های fusarium oxysporum f.sp. melonis عامل پژمردگی طالبی و خربزه در ایران

بیماری پژمردگی فوزاریومی ناشی از قارچ fuarium oxysporum f.sp. melonis  متداول ترین و گسترده ترین بیماری در طالبی و خربزه در ایران و چند کشور جهان محسوب می شود. هدف از این تحقیق بررسی تنوع ژنتیکی بیمارگر در ایران بود. در این تحقیق از ٥٠ جدایه قارچ که از مناطق عمده ی خربزه کاری ایران جمع آوری شده بودند، استفاده شد، پس از خالص سازی، شناسایی و آزمون بیماری زایی، بررسی تنوع ژنتیکی انجام شد.بررسی تنوع ژنتیکی  جدایه ها به روش rep – pcr و با پرایمرهای ericو  boxانجام گردید. نتایج آزمون بیماری زائی نشان داد بین جدایه های مناطق مختلف، از نظر درصد وقوع بیماری، شدت بیماری و شاخص های رشدی (وزن تر ریشه و اندام های هوایی) در سطح احتمال ١% اختلاف معنی داری وجود دارد. بیشترین درصد وقوع بیماری در بوته های مایه زنی شده با جدایه های 605، race1-2،606 و609مشاهده شد و بیشترین شدت بیماری توسط جدایه های607، h2، f-186-4وf-186-6 ایجاد گردید. جدایه های f-186-1، f-66-4، f-186-4وh9  بیشترین تاثیر را بر کاهش وزن تر ریشه و  جدایه های f-186-6، f-66-4 و501بیشترین تاثیر را بر کاهش وزن تر اندام های هوایی داشتند. نرم افزار ntsys-pc جدایه ها را در ضریب تشابه 63% به 4 گروه a، b،c و dتقسیم کرد. نتایج نشان داد تنوع ژنتیکی بین جدایه های fom در ایران بالاست. بین گروه های بیماری زایی و جدایی جغرافیایی جدایه ها با گروه های rep ارتباطی وجود ندارد.