تاثیر گفتاشنود منطقی در حلقه‌های کندوکاو فلسفی در کاهش نشانه‌های اختلالات روان‌تنی دانش‌آموزان دختر 11 تا 12 سال شهر تهران

پژوهش حاضر به بررسی تاثیر گفتاشنود (dialogue) منطقی در حلقه‌های کندوکاو فلسفی، بر کاهش نشانه‌های اختلالات روان‌تنی دانش‌آموزان دختر 11 تا 12 سال شهر تهران پرداخته است. روش انجام این پژوهش شبه‌آزمایشی با گروه آزمایش و کنترل بوده و جامعه آماری آن متشکل از 50 دانش‌آموز دختر پایه پنجم و ششم مقطع ابتدایی دبستان‌های دولتی شهر تهران است که به‌صورت نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی در چندمرحله‌ از میان مناطق نوزده‌گانه آموزش و پرورش به‌طور تصادفی انتخاب شده‌اند. ابزار تحقیق، پرسش‌نامه آخنباج، فرم ysr (خودسنجی) بود. ابتدا با استفاده از این پرسش‌نامه همه دانش‌آموزان پایه‌های پنجم و ششم دو مدرسه منتخب غربالگری شدند. 58 نفر از آنان حایز نمره‌ای بودند که نشانگر اختلال روان‌تنی بود و از این میان 50 نفر به شرکت در این پژوهش تمایل داشتند که به‌طور تصادفی به دو گروه شاهد و آزمایش تقسیم شدند. گروه آزمایش طی دوازده جلسه هفتگی، به مدت یک ساعت، در حلقه کندوکاو فلسفی گرد مربی آموزش‌دیده نشستند و داستان‌های فکری شماره 2 و 3 فیلیپ کم را قرایت کردند و درباره آن به بحث ‌پرداختند. پس از پایان جلسات، مجدداً آزمون آخنباج برای تعیین تاثیر مشارکت در حلقه‌های کندوکاو فلسفی بر اختلالات‌ روان‌تنی از هر دو گروه گواه و آزمون صورت گرفت. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که اجرای این برنامه در کاهش نشانه‌های اختلال روان‌تنی گروه آزمایش تاثیر معناداری دارد.