خوانش فلسفی گزیده متون داستانی کلاسیک فارسی متناسب با اهداف برنامه فلسفه برای کودکان (گلستان سعدی، بوستان سعدی، مثنوی معنوی، کلیله ‌‌و دمنه)

در این پژوهش به خوانش و بررسی چهار اثر برگزیده تعلیمی از متون داستانی کلاسیک فارسی، یعنی کلیله و دمنه، مثنوی معنوی، گلستان و بوستان، در جهت همخوانی آن‌ها با ویژگی‌ها و اهداف داستاهای فکری در برنامه فلسفه برای کودکان پرداخته شده است. در این پژوهش، از روش تحلیل محتوایی و قیاسی استفاده شده و با ذکر مقدمه‌‌ای در باب غنای داستانی گنجینه ادبیات فارسی و بررسی ویژگی‌های اساسی داستان‌های فلسفی، طبق اصول مطرح‌شده توسط سردمدارن این جریان، متیو لیپمن و فیلیپ کم و آن مارگارت شارپ، چهار معیار اصلی برای داستان‌های فلسفی تدوین شد که عبارت‌اند از 1. محتوای فلسفی، 2. مهارت‌های فکری، 3. کندوکاوپذیری، 4. شیوه پایان‌بندی. براساس این چهار معیار اساسی، حدود 98 داستان متناسب با اهداف برنامه فلسفه برای کودکان گزینش شد. نتایج حاصل از این بررسی نشان می‌دهد که در متون داستانی مذکور داستان‌هایی متناسب با اهداف داستان‌های فلسفی یافت می‌شوند که حداقل یک مفهوم فلسفی را دربر داشته باشند و به‌لحاظ سایر ویژگی‌ها (مهارت‌های فکری و کندوکاو‌پذیری و شیوه پایان‌بندی) برحسب شاخص‌های مدون در متن، در حد متوسط، با اهداف داستان‌های فلسفی تناسب داشته باشند.