تعلیم و تربیت انتقادی و پیوند‌های آن با برنامه آموزش فلسفه برای کودکان

برنامه آموزش فلسفه برای کودکان، به‌منزله رویکردی تربیتی با محوریت گفت‌وشنود و با هدف پرورش تفکر مسیولانه، خلاق، و نقاد، متاثر از دیدگاه‌های تربیتی چندی است که در پژوهش‌های داخلی درباره برخی از آن‌ها تحقیق و بررسی صورت گرفته است. در این میان به دیدگاه تعلیم و تربیت انتقادی، که از دهه‌های پایانی قرن بیستم در فضاهای آموزشی دنیا تاثیر فراوانی داشته، کم‌تر توجه شده است. این مقاله، ضمن بررسی خاستگاه‌ها، ماهیت، و ویژگی‌های تعلیم و تربیت انتقادی یا رادیکال، این رویکرد را بنابر آرای برجسته‌ترین مربی آن، پایولو فریره، تبیین می‌کند. به این منظور ماهیت تعلیم و تربیت و مهم‌ترین مفاهیم و مضامین در اندیشه این مربی انتقادی قرن بیستم بررسی خواهد شد. نتایج مطالعات حاکی از برخی تشابهات در دو نگره تربیتی (رویکرد انتقادی و برنامه آموزش فلسفه برای کودکان) است که با روش استنتاجی به‌دست آمده است؛ شباهت‌هایی همچون پرورش تفکر و آگاهی انتقادی، طرح مسیله، آموزگار در نقش تسهیل‌گر، حلقه کندوکاو فلسفی و حلقه فرهنگی، شیوه آموزشی گفت‌وشنود بین آموزگار و دانش‌آموز به جای روش سنتی انتقال یک‌جانبه و تک‌گویانه مطالب از آموزگار به یادگیرندگان، مخالفت با تاکید صرف بر حافظه و حفظ طوطی‌وار مطالب، تاکید بر مشارکت فعال و آزادی عمل دانش‌آموزان و یادگیرندگان در فرایند آموزشی، تشویق به خوداندیشی و تفکر متاملانه که در هر دو دیدگاه به‌وضوح دیده می‌شود.