بررسی و مقایسه شیوه آموزش تفکر نزد فرید‌الدین عطار و متیو لیپمن

این پژوهش درصدد پاسخ به این پرسش است که، «آموزش تفکر» و شیوه آموزش دوسویه در میان بزرگان فرهنگ‌ساز ایرانی مغفول بوده است یا نظایری دارد؟ با بررسی‌‌‌ شیوه‌‌‌ گفت‌و‌گوی دوسویه‌‌‌ فریدالدین عطار در منطق‌‌الطیر و مقایسه آن با مولفه‌‌های «آموزش تفکر» متیو لیپمن، مشاهده شد که شیوه‌‌‌ آموزشی عطار در قرن هفتم به شیوه‌‌‌ آموزشی متیو لیپمن در قرن حاضر بسیار نزدیک است. این مقایسه با تسامح از تعریف کودک در دیدگاه روان‌‌شناسان، که غالباً بین یک تا دوازده سال است، انجام شده است. کودک از دیدگاه عارفان انسانی خام و مبتدی است و این تعریف، نزدیک به تعریف «کودک، کودک است» در p4c‌‌ است. همان‌طور که دیدگاه عطار و لیپمن در موضوع آموزش (فلسفه) و هدف آموزش (ارتقای تفکر و اتخاذ تصمیم آزادانه برای خود) شبیه به هم است در شیوه‌‌‌ آموزش آن‌ها نیز شباهت زیادی دیده می‌‌شود. هر دو از قصه و گفت‌و‌گو در شیوه‌‌‌ آموزش خود بهره برده‌اند و در روش هر دو، تعلیم تفکر و فلسفه موجب تغییر رفتار می‌‌شود.