مفهوم فلسفه نزد ویتگنشتاین متاخر و لیپمن

ویتگنشتاین متاخر مسائل فلسفه را ناشی از عدم درک منطق زبان می‌داند و معتقد است فلسفه به مثابه‌ی یک راه درمان باید با روشن ساختن گرامر مفاهیم مشکل‌زا، مسائل فلسفی را منحل کند. تاکید ویتگنشتاین بر مباحثی مانند گروه یا جامعة پژوهشگران، پژوهش دستور زبانی، مفهوم‌سازی، تحلیل مفاهیم، فرم زندگی، دیالوگ و غیره به خوبی در برنامه‌ی فلسفه برای کودکان تجسم یافته و مفید واقع شده است. متیو لیپمن که در طرح برنامه‌ی آموزش فلسفه به کودکان تحت تاثیر دیدگاه‌های ویتگنشتاین بوده است با بازتعریف ویتگنشتاینی فلسفه، آن را پشتیبان روشی و نظری مناسبی برای آموزش تفکر به کودکان می‌داند که منجر به تقویت مهارت‌های استدلال‌ورزی، مفهوم‌سازی و داوری درست در آن‌ها می‌شود. در این پژوهش تلاش خواهد شد تا رویکرد خاص ویتگنشتاین متاخر نسبت به فلسفه، هدف و روش آن را شرح داده شود، دیدگاه‌های متیو لیپمن و مفهومی که او از فلسفه در ذهن دارد بررسی شود و در پایان نسبت و میزان تاثیرپذیری دیدگاه لیپمن از رویکرد ویتگنشتاینی روشن شود.