تاثیر برنامه درسی p4c (فلسفه برای کودکان) بر عشق به یادگیری و قضاوت اخلاقی کودکان

هدف پژوهش حاضر، تعیین تاثیر برنامۀ آموزش فلسفه به کودکان بر عشق به یادگیری و قضاوت اخلاقی در دانش آموزان بود. روش تحقیق توصیفی  از نوع شبه آزمایشی بود که از طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با دو گروه آزمایش و کنترل استفاده‌ شد.  جامعه ی پژوهش شامل کلیة دانش آموزان پایة چهارم ابتدایی خراسان رضوی بودند که به صورت تصادفی انتخاب و 20 نفر  درگروه آزمایش و 20 نفر  درگروه گواه  گمارش تصادفی شدند. گروه آزمایش در 12 جلسۀ 45 دقیقه ای و به روش حلقۀ کندوکاو برگزار گردید. ابزار جمع‌آوری اطلاعات، پرسشنامه عشق به یادگیری مک فلند 2003 و  قضاوت اخلاقی سینهاو وارما(1998) بود. روایی محتوایی مورد تایید خبرگان قرار گرفت و پایایی آن به ترتیب 0.78 و 0.87 برآورد شد. جهت تحلیل داده ها از کوواریانس (ancova) با نرم افزار spp22 استفاده شد. نتایج نشان داد که  برنامه آموزش فلسفه به کودکان بر عشق به یادگیری (p<0.05, f=25.153)تاثیر مثبت دارد. میزان تفاوت نمرات گروه آزمایش و کنترل (0.5870= 2η) بود؛ یعنی58.7 درصد واریانس نمرات کل باقی مانده متاثر از آموزش فلسفه به کودکان می‌باشد و  بر رشد قضاوت اخلاقی دانش آموزان ابتدایی(p>0.05, f=0.052) تاثیری نداشته است بدین معنی که آموزش فلسفه به کودکان بر قضاوت اخلاقی دانش آموزان تاثیر ندارد. میزان تفاوت نمرات گروه آزمایش و کنترل یا اندازه تاثیر آموزش فلسفه نیز(0.001= 2η) است؛ یعنی 0.1درصد واریانس متاثر از آموزش فلسفه به کودکان می‌باشد.

The Effect of P4C (Philosophy for Children) curriculum on children’s love of learning and moral judgment

The aim of this study was to determine the effect of philosophy education program on children on the love of learning and moral judgment in fourth grade elementary students. The research method was descriptive and quasiexperimental in that the pretest and posttest design with two experimental and control groups was used. The study population consisted of all fourth grade elementary students of Khorasan Razavi in ​​the academic year of 199798. The students of Tabadakan region were randomly selected and a pretest was performed among them. In the experimental group and 20 people in the control group were randomly assigned. Two methods of library and questionnaire were used to collect information. The training course was held with the experimental group in 12 sessions of 45 minutes using the exploration ring method. Data collection tools were McFland 2003 Love of Learning Questionnaire and Sinhao Varma (1998) Moral Judgment Questionnaire. Both face and content validity were confirmed by professors and experts and its reliability was estimated with Cronbach’s alpha coefficient of 0.78 and 0.87 for the moral judgment questionnaire, respectively. Analysis of covariance (ANCOVA) was used to analyze the data using spp22 software. The results showed that the program of teaching philosophy to children has a positive effect on the love of learning (P <0.05, F = 25.153). That is, 58.7% of the variance of the remaining total scores is affected by teaching philosophy to children and has no effect on the development of moral judgment of elementary students (P> 0.05, F = 0.052), which means that teaching philosophy to children has an effect on students’ moral judgment. does not have. The difference between the scores of the experimental and control groups or the effect of teaching philosophy is also (0.001 = 2nd); That is, 0.1% of the variance of the remaining total scores is influenced by teaching philosophy to children.