شناسایی چالش های آموزش فلسفه برای کودکان از نظر مربیان پیش دبستانی(یک مطالعه پدیدار شناسانه)

هدف از پژوهش حاضر فهم تجارب زیسته مربیان از چالش‌های آموزش فلسفه به کودکان بود. این پژوهش کیفی با استفاده از روش پدیدارشناسی اجرا شد. روش گردآوری اطلاعات استفاده از مصاحبه های نیمه ساختارمند بود.بدین منظور داده ها با مصاحبه از 15 نفر از مربیانی که سابقه تدریس فلسفه به دانش آموزان را داشتند جمع آوری و به روش استرابرت و کارپنتر(2003) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.تحلیل حاصل از مصاحبه ها حاکی از چهار مضمون اصلی از جمله چالش های فرهنگی،چالش های محتوایی،چالش های اداری و ساختاری،چالش های روشی و 22 زیرمضمون شامل ناآشنا بودن پدیده آموزش فلسفه به کودکان در جامعه،تمسخر،عدم درگیری والدین در آموزش فلسفه به کودک،برخورد متعصبانه با آموزش فلسفه به کودک،تحصیلات اندک والدین،نبود منابع مناسب،سازماندهی نامناسب محتوا،ترجمه های ناقص،عدم ارتباط و سازگاری محتوا،پذیرش مفهوم انتزاعی از فلسفه و ناساگاز با کودک،ارائه متنی فلسفه، ملموس نبودن دستاوردهای آموزش فلسفه ،نپذیرفتن آموزش فلسفه به کودک در برنامه درسی رسمی،عدم تربیت رسمی مربی،نبود حمایت های مادی و معنوی، تراکم جمعیتی بالا،اختصاص آموزش فلسفه به گروهی ثروتمند ،نبود ابزار مرتبط با تدریس فلسفه به کودک،کیفیت پایین مربیان ،عدم توجه به سن کودک،ارائه پاسخ نهایی به کودک،نادیده گرفتن کودک و عدم ارتباط با محیط استخراج بود.

Identifying the challenges of teaching philosophy to children from the perspective of preschool educators (a phenomenological study)

The aim of the present study was to understand the lived experiences of preschool teachers regarding the challenges of teaching philosophy to children. This qualitative research was performed using phenomenological method. The method of data collection was semistructured interviews. For this purpose, data were collected by interviewing 15 instructors who had an experience of teaching philosophy to students. Data were analyzed by Strabert and Carpenter (2003). The analysis of the interviews indicates four main themes including cultural challenges, content challenges, administrative and structural challenges, methodological challenges and 22 subthemes including unfamiliarity with the phenomenon of teaching philosophy to children in society, ridicule Lack of parental involvement in teaching philosophy to children, prejudiced attitude towards teaching philosophy to children, low parental education, lack of appropriate resources, improper content organization, incomplete translations, lack of communication and compatibility of content, acceptance of abstract concept of philosophy and inconsistency with child, Presenting a philosophy textbook, the achievements of teaching philosophy are not tangible, refusing to teach philosophy to children in the formal curriculum, lack of formal instructor training, lack of material and spiritual support, high population density, assigning philosophy teaching to a rich group, lack of tools related to teaching philosophy to the child, the low quality of the trainers was the lack of attention to the child’s age, providing the final answer to the child, ignoring the child and lack of connection with the extraction environment.