تاثیر آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر بهزیستی ذهنی دانش آموزان

هدف پژوهش، بررسی تاثیر آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر بهزیستی ذهنی دانش آموزان بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه پژوهش شامل ٥٤ نفر از دانش آموزان پسر پایه ششم منطقه یک شهر تهران بود که به صورت نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و به طور تصادفی در گروه آزمایش (٢٧ نفر) و گروه کنترل (٢٧ نفر) جایگزین شدند. پیش از اجرای متغیر مستقل (آموزش مهارت های مثبت اندیشی)، میزان بهزیستی ذهنی گروه ها با کمک پرسشنامه بهزیستی ذهنی دانش آموزان رن شاو اندازه گیری شد. سپس گروه آزمایش در نه جلسة آموزش مهارت های ثبت اندیشی شرکت نمودند و آزمودنی های گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. پس از اتمام جلسات، پس آزمون برای هر دو گروه اجرا شد. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون های آماری تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که آموزش مثبت اندیشی بر بهزیستی ذهنی دانش آموزان تاثیر مثبت دارد(p<0.001 ) همچنین آموزش مثبت اندیشی باعث افزایش 89% از تغییرات بهزیستی ذهنی دانش آموزان پایه ششم شده است .

the effect of positive thinking skills training on students’ subjective well-being

the purpose of the study was to investigate the effect of positive thinking skills training on students’ subjective wellbeing. the research method was semiexperimental and pretestposttest with control group. the sample was 54 sixth grade male students who selected from zone one of tehran by clustermultistage sampling. then they were randomly assigned into experimental group (27 subjects) and control group (27 subjects). before independent variable(thinking skills training) performed, subjective wellbeing of groups evaluated with renshaw students’subjective wellbeing inventory. then experimental group participated in nine sessions of positive thinking skills training and control group did not receive any intervention. after sessions, posttest performed for both groups. data analyzed with covariance. the results showed that positive thinking training have positive effect on students’ subjective wellbeing (p