سنجش رضامندی روستاییان از شرکت های تعاونی روستایی استان کرمانشاه

با توجه به افزایش جمعیت، کاهش منابع و امکانات و نیز پیدایش نیازهای اجتماعی و اقتصادی جدید در کشورهای در حال رشد نظیر ایران، تحقق اهداف توسعه روستایی و برخورداری روستاییان از معیشت پایدار، بدون توجه به مقوله تعاون روستایی و بهبود وضعیت آن میسر نخواهد شد. در این راستا واکاوی نقاط قوت و ضعف شرکت های تعاونی روستایی به عنوان یک نهاد با سابقه را می توان از جمله راهکارهای اصلی در فرایند توسعه روستایی دانست. بر این اساس، هدف کلی از پژوهش توصیفی– همبستگی حاضر سنجش رضامندی روستاییان از شرکت های تعاونی روستایی است. جامعه آماری تحقیق حاضر را روستاییان عضو شرکت های تعاونی روستایی در 5 شهرستان استان کرمانشاه (اسلام آباد غرب، جوانرود، سنقر و کلیایی، روانسر و کرمانشاه) تشکیل ‌داده اند. برای انتخاب نمونه های مورد مطالعه از روش نمونه گیری طبقه ای تناسبی استفاده شده و 38 شرکت تعاونی روستایی مورد بررسی قرار گرفت. ابزار گردآوری داده‌ها از پرسشنامه ای محقق ساخته استفاده ‌گردیده که روایی آن توسط پانل متخصصان تایید و پایایی تمام بخش‌های آن بالای 7/0 گزارش گردید. نتایج نشان می دهد که حدود 21 درصد از روستاییان، از شرکت تعاونی روستایی محل خود رضایت کامل داشته و 79 درصد آنان از عضویت در شرکت ابراز نارضایتی نموده اند. همچنین متغیرهای مستقلی نظیر احساس مسیولیت مدیرعامل و اعضای هیات مدیره در قبال دارایی و اموال شرکت، تبعیض و بی عدالتی در ارایه خدمات، ارایه به موقع کالاها و خدمات توسط شرکت، نبود حسابرسی های زمان مند و عدم اطلاع‌رسانی عملکرد شرکت، تحویل به موقع بهای محصولات کشاورزی به کشاورزان و هماهنگی بین مسیولین شرکت-ها با روستاییان به ویژه شوراهای اسلامی،‌ به عنوان عوامل موثر بر رضامندی روستاییان از شرکت های تعاونی روستایی شناخته شدند.