تحلیلی بر میزان سرمایه ی اجتماعی در مناطق روستایی شهرستان ممسنی (مطالعه موردی: بخش دشمن زیاری)

سرمایه اجتماعی یکی از انواع مهم سرمایه در دهه های اخیر شناخته شده است. بنحوی که برنامه ریزان اجتماعی و توسعه بخصوص توسعه روستایی در فرآیند توسعه ی جوامع نقش بسیار بالایی را برای سرمایه اجتماعی قایل می باشند، چرا که وجود مولفه های سرمایه اجتماعی در جامعه ای از قبیل مشارکت، آگاهی، انسجام، اعتماد، شبکه اجتماعی، نه تنها توسعه را بدنبال خواهد داشت، بلکه وجود این مولفه ها خود عین توسعه است. لذا پرداختن به این موضوع از اهمیت بالایی برخوردار است. مقاله حاضر در پی بررسی میزان سرمایه اجتماعی در مناطق روستایی بخش دشمن زیاری از توابع شهرستان ممسنی می باشد. که در آن ضمن توضیح و تحلیل مبانی نظری پیرامون سرمایه اجتماعی، به رابطه آن با میزان اعتماد، مشارکت و همکاری و روابط در 20 روستای بالای 100 نفر جمعیت بخش مورد مطالعه پرداخته می شود. گردآوری مطالب مبتنی بر روش میدانی و کتابخانه ای بوده و داده های آن با استفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته شده است. حجم نمونه شامل220 خانوار روستایی می باشد که به روش نمونه گیری و با استفاده از فرمول کوکران انتخاب شده و پرسشنامه ها به صورت تصادفی بین جامعه نمونه توزیع شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد گرچه بین ابعاد مختلف سرمایه اجتماعی در مناطق روستایی مورد مطالعه معناداری تایید شده است؛ اما نتایج رگرسیون چند متغیره موید رابطه معنادار در مولفه های سرمایه اجتماعی نمی باشد. همچنین نتایج بیان کننده ی این مطلب است که در بین مولفه های سرمایه اجتماعی درجه مشارکت روستاییان از حد سهیم شدن در اطلاعات فراتر نرفته است و نیز در تصمیم-گیری در سطوح بالاتر محروم بوده اند و بیشتر مشارکت و فعالیت های دسته جمعی از نوع ابزاری می باشد.