بررسی و تحلیل قابلیت های مزایای نسبی توسعه منطقه ای در بنادر شمال ایران با استفاده از تلفیق تکنیک های TOPSIS و ELECTRE

بنادر یکی از محورهای اصلی توسعه اقتصادی مناطق اند که دارای توان ها و فرصت های سرمایه گذاری فراوانی هستند. در واقع هر منطقه مزیت های متفاوت جغرافیایی و محیطی جهت توسعه را دارا است و همین امر سبب نابرابری در پیشرفت کشورها شده است. هدف از این پژوهش ارزیابی، شناخت و تحلیل امکانات و توانمندی های جغرافیایی بنادر دریای خزر به منظور توسعه این منطقه است. روش تحقیق در این نوشتار از نوع توصیفی- تحلیلی و استفاده از منابع اسنادی و هم چنین بهره گیری از تکنیک های topsis و electre است. به منطور وزن دهی معیارها نیز از مدل ahp استفاده شده است. پس از بررسی های کلی و مقایسه معیارها، از میان بنادر شمال کشور که در محدوده ی دریای خزر واقع شده اند؛ سه بندر نوشهر و امیرآباد در استان مازندران و انزلی در استان گیلان به منظور انجام این پژوهش انتخاب شده اند. یافته های تحقیق نشان می دهد که بندر انزلی در میان سه بندر مورد مقایسه فوق در مرتبه اول اهمیت به لحاظ معیارهای مورد بررسی قرار گرفته است و به عنوان مناسب ترین بندر جهت توسعه منطقه ی شمال کشور انتخاب شد