تحلیل و ارزیابی کارکرد شهرهای کوچک در توسعه روستاهای پیرامونی (نمونه موردی: شهر سرابله- شهرستان شیروان- چرداول)

توجه به عدالت فضایی و برنامه هایی که امکانات و خدمات را عادلانه در مناطق مختلف توزیع نماید در یک برنامه ریزی می تواند به ایجاد عدالت کمک کند. در این میان مراکز شهری کوچک، رابطه ارگانیک جامعه شهری-روستایی را تقویت و زمینه های توسعه را به فضاهای روستایی انتقال می دهد. هدف از این تحقیق تحلیل و سنجش نحوه ی تاثیر کارکردهای خدماتی شهر سرابله در توسعه روستاهای پیرامونی، پراکندگی فضایی جمعیت و منابع در ناحیه و موقعیت سکونتگاههای روستایی می باشد. این پژوهش از نوع کاربردی است و بر روش توصیفی – تحلیلی تکیه دارد. داده های مربوطه بر اساس کار میدانی و کتابخانه ای گرد آوری شده است و ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه بوده است. جامعه آماری شامل تمامی سرپرست خانوارهای روستاهای مورد مطالعه پیرامون شهر سرابله (2714 نفر سرپرست خانوار) می باشد و حجم نمونه با استفاده از روش کوکران معادل 287 نفر بدست آمده است. سوالات پرسشنامه محقق ساخته و با توجه به برآورد متغیرها درباره ی موضوع به صورت بسته و باز طراحی شده است. یافته های تحقیق با تجزیه و تحلیل مدل اسکالوگرام گاتمن و شاخص موریس مورد سنجش قرار گرفته است. نتایج تحقیق مشخص می کند که: شهر «سرابله» اثرات مستقیمی بر روی توسعه روستاها داشته است و موجب افزایش درآمد، مشارکت جمعی، انگیزه ماندگاری و امید به زندگی در روستاها شده است. مدل ها نیز نشان می دهند که مرکزیت، نقش غالب را در ارایه خدمات روستایی ایفا می کند به طوری که توسعه یافته ترین روستاها مراکز دهستان ها می باشند.