پهنه بندی کالبدی استان‌های کشور بر مبنای سلامت خانوارهای شهری در دوره زمانی(1395-1389)

پرداخت های مستقیم از جیب، یکی از منابع اصلی تامین مالی خدمات سلامت در اغلب کشورهای در حال توسعه، از جمله ایران است. این پرداخت ها در صورتی که بیش از 40% توان پرداخت خانوارها باشد، منجر به رویارویی آنها با هزینه کمرشکن سلامت می‌شوند. هدف این مطالعه بررسی پهنه بندی کالبدی استان های کشور بر مبنای نسبت رویارویی خانوارهای شهری با هزینه کمرشکن سلامت، با استفاده از داده های درآمد هزینه خانوارهای شهری مرکز آمار ایران، طی سال های 1389 تا 1395 است. نتایج حاکی از آن است که نسبت رویارویی خانوارهای شهری با هزینه کمرشکن سلامت برای کل کشور در دوره زمانی یاد شده، با روندی نسبتاً ثابت، به طور متوسط10.3 درصد بوده است، هم‌چنین،، از مقایسه نسبت رویارویی خانوارهای شهری با این هزینه به تفکیک استان ها می توان دریافت که به رغم روند کم وبیش نوسانی آن در دوره مورد مطالعه، این نسبت برای 63.3% استان ها افزایش و در 23.3% استان ها کاهش یافته است. بر این اساس، می توان اظهار داشت که نظام سلامت نتوانسته به هدف بهبود نسبت رویارویی خانوارها با هزینه قابل توجه سلامت بر اساس ماده 78 قانون برنامه ششم توسعه اقتصادی اجتماعی و فرهنگی دست یابد.

Physical zoning of the provinces of the country based on the health of urban households In the period of time (1395-1389)

Payments out of pocket is one the major sources of financing health services in the most developing countries, including Iran. These payments be caused households confront with catastrophic healthcare expenditure if it would be more than 40% of households’ ability to pay.The purpose of this study is to investigate the physical zoning of Iran’s provinces based on the proportion of urban households facing catastrophic healthcare expenditure, using the incomeexpenditure data of urban households of the Iranian Statistical Center during 20102016. The results indicate that the proportion of urban households facing catastrophic healthcare expenditures with a relatively constant trend is 10.3% in average for entire country during the mentioned period. Also, by comparing the provinces’ proportion of urban households facing catastrophic healthcare expenditures can figure out that in spite of its more or less pendulous trend, increased for 63.3% of provinces and decreased in 23.3% of provinces, during that period. Therefore, it can be declared that the health system cannot achieve the goal of reduceing the proportion of households facing catastrophic healthcare expenditure based on Article 78 of the Law of the sixth five year Economic, Social and Cultural Development Program.