سنتز جاذب نانوکامپوزیت مغناطیسی و حذف یون ‌pb(ii) از پساب: اپتیمم ‌سازی و مدلسازی فرآیند جذب

در مطالعه حاضر نانوکامپوزیت مغناطیسی بر پایه آهن و آمین (fe3o4nh2) به روش سالووترمال و گرفتینگ سنتز و به عنوان جاذب برای حذف یونpb(ii) از پساب ساختگی مورد استفاده قرار گرفت. برای شناسایی مشخصات ساختاری مواد سنتز شده، ازآنالیزهای xrd و ftir استفاده شد. روش پاسخ سطحی (rsm)، به منظور ایجاد شرایط بهینه و بررسی اثرات متقابل مهمترین پارامترهای جذب برای حذف pb(ii) با استفاده از نانوکامپوزیت مغناطیسی fe3o4nh2 بکار برده شد. بیشینه ظرفیت جذب و راندمان حذف یون pb(ii)در شرایط بهینه از قبیل (غلظت اولیه pb(ii) ( 187 mg/g)، دما ( 40 درجه سانتی گراد) ، مقدار جاذب ( 5/1 g/l) و 9/4ph=) به ترتیب 43/133 mg/g و 96% به دست آمد. با توجه به پارامترهای ترمودینامیکی delta h و delta g فرایند جذب به صورت خودبخودی و گرماگیر است. داده های جذب تعادلی با استفاده از مدل های ایزوترمی لانگمیر و فرندلیچ بررسی و بیشینه ظرفیت جذب تعادلی لانگمیر معادل 5/169 mg/g برآورد گردید. بر اساس نتایج آزمایش سینتیک، بالاترین میزان جذب در زمان 90 دقیقه اتفاق افتاد و فرایند جذب از مدل سینتیک شبه مرتبه دوم با بیشترین r2، و مقدار k2 برابر با 9/4 (g/mg min) مطابقت بیشتری داشت. بنابراین نانوکامپوزیت مغناطیسی می تواند به عنوان جاذبی موثر جهت حذف یون pb(ii)از آب های آلوده به کار رود.