مطالعه نانو جاذبهای سنتز شده گرافن و گرافن مغناطیسی در حذف btex از بنزین و بررسی ایزوترم های جذب آنها

در این تحقیق نانو جاذب‌های گرافن و گرافن مغناطیسی به روش هامرز سنتز شدند و جهت حذف btexها از بنزین مورد استفاده قرار گرفتند. خواص ساختاری نانو جاذب‌ها با پراش اشعه ایکس (xrd) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) مشخص شدند. جذب آلاینده‌ها توسط دستگاه اسپکتروفتومتری uv-vis اندازه‌گیری شد. غلظت جاذب، زمان تماس، غلظت اولیه آلایند و دما متغیرهای مورد بررسی بود. ایزوترم‌های جذب با استفاده از مدل‌های لانگمویر، فرندلیچ، تمکین، فرندلیچ - لانگمویر، دابینین -رادشکویچ و ردریچ-پترسون ترسیم شدند. بیشترین ظرفیت جذب btex ها توسط گرافن mg/g 56.8 و توسط گرافن مغناطیسی mg/g 69.6 تعیین گردید. مقایسه ظرفیت جاذب‌ها و نتایج آماری نشان داد گرافن مغناطیسی نسبت به گرافن عملکرد بهتری داشته است. مطالعات ایزوترمی نشان داد مدل لانگمویر، فرندلیچ و لانگمویر- فرندلیچ با داده‌های جذب تطابق خوبی دارند.برای تعیین سنتیک جذب مدلهای شبه مرتبه اول و دوم بررسی گردید نتایج نشان داد مکانیسم از نوع مرتبه اول می‌باشد.

Studying of synthesized nanoadsorbent of graphene and magnetic graphene at removal BTEX of gasoline and investigation of their adsorption isotherms

In this study, graphene and magnetic graphene based nanoabsorbents were synthesized by Hummers method and was used in order to removal of BTEX from gasoline. The structural properties of nanoabsorbents were characterized with Xray diffraction (XRD) and Scanning electron microscope (SEM). The absorption of pollutants were measured using UVVis spectrophotometer. The studied variables were the absorbent concentration, the contact time, the initial concentration of Pollutants and temprauchere. Adsorption isotherms were drawn with Longmuir, Freundlich, temkin, Freundlich Longmuir, DubninRandkovich )DR( and RedlichPeterson )RP( models. The maximum adsorption capacity for BTEX was determined by graphene 56.8 mg/g and by magnetic graphene 69.6 mg/g. Experimental and Statistical results was showed that magnetic graphene has better performance than graphene. Kinetic models, based on the assumption of the pseudofirstorder and pseudosecondorder models, were applied to examine the kinetics of the adsorption. The results showed that kinetic data followed closely to the firstsecondorder model.