بررسی رفتار جذبی بیونانوکامپوزیت سلولزتری آزولدی اکسید تیتانیوم برای حذف یون جیوه از محیط آبی

بیونانوکامپوزیت بر پایه سلولزتری آزول دی اکسید تیتانیوم (cell.com) از طریق واکنش کلیک تهیه شد و به عنوان نانوجاذب برای حذف یون جیوه از محلول آبی در طی فرآیند جذب ناپیوسته مورد استفاده قرار گرفت. پارامترهای جذبی نظیر ph، زمان تماس، مقدار جاذب، دما، غلظت اولیه یون جیوه و بازیافت cell.com مورد بررسی قرار گرفت. شرایط بهینه جذب در 7 =ph، زمان تماس 45 دقیقه، 10 میلی‌گرم وزن جاذب و غلظت اولیه یون جیوه 20 میلی‌گرم بر لیتر در دمای ºc25 انتخاب شد. مدل‌های ایزوترمی لانگمویر، فروندلیچ و تمکین با بکار بردن اطلاعات تجربی جذب مورد ارزیابی قرار گرفتند. ظرفیت جذب بالای بدست آمده از معادله لانگمویر (mg g^-1 133.3) مربوط به اثرات هم افزایی بخش‌های دی اکسید تیتانیوم، حلقه تری آزول و سلولز در ساختار cell.com می‌باشد. در میان مدل‌های سینتیکی شبه درجه 1، شبه درجه 2 و نفوذ درون ملکولی، اطلاعات تجربی با معادله شبه درجه 2 بهترین مطابقت را دارد. پارامترهای ترمودینامیکی محاسبه شده نشان دهنده خودبخودی و گرماگیر بودن فرآیند جذب است. رفتار جذبی cell.com بیان کننده آن است که در فرآیند جذب یون جیوه، جذب شیمیایی تک لایه می‌تواند مرحله تعیین کننده سرعت باشد. فرآیند جذب-واجذب cell.com در محلول hcl حداقل سه بار انجام شد بدون اینکه کارآیی جاذب بطور قابل ملاحظه‌ای کاهش یابد.