بررسی تاثیر بازدارنده n متیل تیواوره بر خوردگی فولاد x52 در هیدروکلریک اسید یک مولار

توانایی بازدارندگی nمتیل تیواوره در برابر خوردگی فولادx52 در یک مولار اسید هیدروکلریک توسط پلاریزاسیون پتانسیودینامیک و میکروسکوپ الکترونی روبشی بررسی شد. مطالعات پلاریزاسیون نشان داد که nمتیل تیواوره هر دو واکنش کاتدیک و آندی را از طریق جذب و مسدود کردن مکان‌های خوردگی فعال به تاخیر می‌اندازد. جذب nمتیل تیواوره، ایزوترم جذب لانگمویر را نشان داد. پارامترهای ترمودینامیکی و سینتیکی نظیر، آنتالپی، انرژی فعال سازی (اکتیواسیون) و آنتروپی محاسبه شد. انرژی آزاد گیبس نشان داد که فرآیند جذب خود به خودی است. میکروسکوپ الکترونی روبشی برای مطالعه سطح فولاد مورد استفاده قرار گرفت. مطالعات سطحی نشان داد که سطح نمونه در حضور nمتیل تیواوره در مقایسه با محلول بدون بازدارنده، یکنواخت تر و با زبری کم تر به نظر می رسد.