محاسبه ثابت پایداری، پارامترهای ترمودینامیکی و استوکیومتری تشکیل کمپلکس بین لیگاندهای 1 و 8 دی هیدروکسی آنتراکوئینون و 1-(متیل آمینو) آنتراکوئینون با کاتیون های zn+2 ، cu+2 و +ag در مخلوط دو جزئی استونیتریل(an)- متانول(meoh)

در این تحقیق واکنش تشکیل کمپلکس بین کاتیون های cu2+، 2+ zn و +agبا لیگاندهای 1و 8-دی هیدروکسی آنتراکوئینون (dhaq) و 1-(متیل آمینو) آنتراکوئینون (maaq) در مخلوط دو جزئی استونیتریل(an) متانول (meoh) در دماهای مختلف با به کارگیری روش هدایت سنجی مورد مطالعه قرار گرفت. داده های هدایت سنجی نشان دادند که در همه موارد، استوکیومتری کمپلکس ها 1:1 [ml] می باشد بجز در واکنش تشکیل کمپلکس بین کاتیون 2+ cuو لیگاند dhaq در متانول خالص و در مخلوط دو جزئی استونیتریل(an) متانول (meoh) با درصد مولی 75 از استونیتریل که 2:1 [m2l] به دست آمد. ثابت های پایداری کمپلکس ها با استفاده از نرم افزار genplot و برازش غیرخطی داده های هدایت سنجی محاسبه گردید. همچنین داده های حاصل از آزمایش نشان دادند که ترتیب انتخاب گری لیگاندهای dhaq و maaq نسبت به کاتیون های cu2+، 2+ zn و +ag علاوه بر لیگاند، با کسر مولی یک جزء از حلال در مخلوط دو جزئی an/meoh تغییر می کند. مقدار پارامتر ترمودینامیکی &deltahºc برای تشکیل کمپلکس ها از وابستگی دمایی ثابت‌های پایداری کمپلکس ها با دما بر اساس رسم معادله وانتهوف و برازش خطی با استفاده از نرم افزار مذکور به دست آمد. نتایج نشان دادند که واکنش تشکیل کمپلکس بین کاتیون های cu2+، 2+ zn و +ag با لیگاندهای فوق درسیستم های دو جزئی مورد مطالعه، گرماگیرهستند و در همه موارد کمپلکس های ایجاد شده از لحاظ آنتالپی ناپایدار امّا از لحاظ آنتروپی پایدار می باشند. همچنین رسم تغییرات ºc t&deltas برحسب hºc&delta واکنش تشکیل کمپلکس بیانگر ارتباط خطی مناسب بین آنتروپی و آنتالپی واکنش می باشد و مقادیر مثبت آنتروپی، ناپایداری آنتالپی واکنش را جبران می کند.