اعتباربخشی و نقش آن در فرایند تضمین کیفیت در آموزش مهندسی

هدف اصلی این پژوهش واکاوی نقش اعتباربخشی در فرایند تضمین کیفیت در آموزش مهندسی است. اعتباربخشی برنامه‌های دانشگاهی فرایندی است که مجموعه‌های حرفه‌ای به‌منظور بررسی وجود برخی معیارهای بینالمللی در آنها انجام می دهند. این فرایند حفظ و تداوم استانداردها، هماهنگی میان موسسات گوناگون علمی و معیارهای یکسان درباره نتایح یادگیری و تربیت دانش‌آموختگان با استانداردهای بالای مهارتی را تضمین می‌کند. روش پژوهش حاضر توصیفی ـ تحلیلی است و پس از بررسی تاریخچه پیدایش برنامه‌‌های تضمین کیفیت بیرونی و انواع مختلف آنها، موضوع اعتباربخشی و نقش آن در کیفیت آموزش عالی و بهطور ویژه آموزش مهندسی مورد تحلیل قرار گرفته است. نتایج نشان دادند که برنامههای تضمین کیفیت، کانون توجه خود را از محتوای برنامهها به یادگیری دانشجویان و از مقیاسهای برونداد به پیامد تغییر داده‌اند. همچنین اعتباربخشی بر ارزشهای اساسی نظیر ماموریت، استقلال و آزادی دانشگاهی موسسات آموزش عالی مبتنی است و به تضمین کیفیت آستانه‌ای و بهبود آن منجر می شود و منبعیقابل اعتماد از کیفیت برای دانشجویان و جامعه به شمار می رود. بررسی اعتباربخشی در آموزش مهندسی نیز نشان داد که این فرایند بر استانداردهایی چون معیارهای دانشگاهی و موسسهای و اخلاق مهندسی استوار است. در این میان، معیارهایی مانند دانشجویان، هدفهای آموزشی، بروندادهای مورد انتظار از دانشجویان، بهبود مداوم، برنامه‌ درسی، اعضایهییت علمی، امکانات و تسهیلات، حمایت موسسه‌ای، رهبری اخلاقی، اخلاق مشهود و رفتار اخلاقی، جایگاه ویژهای در برنامه‌های اعتباربخشی و تضمین کیفیت آموزش مهندسی دارند.