بررسی ادراک دانشجویان فنی ـ مهندسی از کیفیت تدریس و تاثیر آن بر انتخاب رویکرد یادگیری (مطالعه موردی: دانشگاه تهران)

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر ادراک دانشجویان فنی ـ مهندسی از کیفیت تدریس بر انتخاب رویکرد یادگیری است. به این منظور از بین تمام دانشجویان دانشکده های فنی دانشگاه تهران نمونه 350 نفر (200 مرد و 150 زن) به روش تصادفی انتخاب شدند و به مقیاس 36 پرسشی ادراک از کیفیت تدریس (تیلور و فیشر و فریزر، 1996) و همچنین فرم کوتاه رویکردها و مهارتهای مطالعه و یادگیری (انتویسل و رامسدن، 2000) پاسخ دادند. برای تجزیه وتحلیل نتایج از آزمونهای همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان بهره برده شده است. نتایج حاصل از تحلیل داده ها در آزمون همبستگی نشان داد که رابطه مولفه های ارتباط فردی، تفکر تاملی، تعامل کلاسی با یادگیری عمیق و یادگیری راهبردی مثبت و معنادار اما با یادگیری سطحی منفی و معنادار است. رابطه حمایت و رهبری با یادگیری عمیق مثبت اما با یادگیری راهبردی منفی و معنادار است. همدلی نیز رابطه منفی و معناداری با یادگیری سطحی دارد. همچنین نتیجه آزمون رگرسیون همزمان نشان داد که مولفه های ادراک از کیفیت تدریس به ترتیب 27 ، 34 و 21 درصد از واریانس رویکردهای یادگیری عمیق، راهبردی، و سطحی را تبیین می کند.