|
|
|
|
جدایی هوا و فضا؛ رویکردی جدید در برنامه درسی کارشناسی مهندسی هوافضا
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
اسماعیل زاده رضا
|
|
منبع
|
آموزش مهندسي ايران - 1392 - دوره : 15 - شماره : 58 - صفحه:113 -134
|
|
|
|
|
چکیده
|
رشد روز افزون فناوریها و فعالیتهای فضایی در تمام کشورها موجب افزایش تقاضا در بازار نیروی کار مهندسی هوافضا با تخصص فضایی شده است. با گذشت بیش از دو دهه از آخرین بازنگری در برنامه درسی مهندسی هوافضا، لازم است با توجه به تحول فناوری بازنگری دوباره صورت گیرد. برنامه درسی فعلی بر حوزه هوایی متمرکز است و در آن به حوزه فضایی چندان توجه نشده است. در این مقاله با بررسی نقاط ضعف و قوت برنامه درسی موجود و مطالعه برنامه درسی مهندسی هوافضا در تعدادی از دانشگاههای معتبر آمریکا و همچنین، توجه به استانداردهای آموزشی جدید، برنامه آموزشی نوینی پیشنهاد شده است که به دانشجویان امکان انتخاب تخصص هوایی یا فضایی را درون یک برنامه خواهد داد. دانش آموخته هر تخصص به مدرک کارشناسی مهندسی هوافضا نایل خواهد شد. تغییر برنامه درسی طیف گسترده‌ای را شامل می‌شود که از دروس پایه، اصلی و میانی تا دروس اختیاری تخصصی، آزمایشگاهها و کارگاهها و نحوه اجرای آنها را در برمی گیرد
|
|
کلیدواژه
|
مهندسی هوافضا ,مهندسی فضایی ,اصلاح برنامه درسی ,Aerospace Engineering ,Curriculum Modification ,Space Engineering
|
|
آدرس
|
دانشگاه صنعتی مالک اشتر, استادیار ، مجتمع دانشگاهی هوافضا, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
. rsmael@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Authors
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|