ارائه چارچوبی برای توسعه سرمایه انسانی دانشجویان مهندسی مبتنی‌بر برنامه‌های منتورینگ

هدف از این پژوهش، ارائه چارچوبی برای توسعه سرمایه انسانی دانشجویان مهندسی مبتنی‌بر برنامه‌های منتورینگ می‌باشد. برای دستیابی به این هدف از روش کیفی فراترکیب استفاده شده است. بنابراین جستجوی کلیدواژه‌های تخصصی پژوهش، منتورینگ دانشجویان مهندسی، منتورینگ دانشجویان آموزش عالی در پایگاه‌های معتبر علمی، ساینس‌دایرکت، اشپرینگر، ویلی‌آنلاین، اریک، سیج، امرالد در بازه زمانی (2000 2021) انجام شد. سرانجام 72 پژوهش برای تحلیل انتخاب شدند. یافته‌ها در بخش نخست دربرگیرنده مضامین دانشگاهی (رهبری دانشگاه، مدیریت دانشگاه)، ارتباطی (ارتباطات درون دانشگاهی و برون‌دانشگاهی)، ظرفیت‌های نرم (هنجارهای فرهنگی و هنجارهای اخلاقی)، پیش از اجرای برنامه (برنامه‌ریزی مقدماتی، آماده‌سازی)، حین اجرای برنامه (مدیریت اجرای برنامه، شیوه اجرای جلسات)، نظارت و ارزشیابی اجرای برنامه (نظارت بر اجرا، ارزشیابی برنامه)، پیامدهای اجرای برنامه (دانشجویی و دانشگاهی) می‌شدند. در بخش دوم یافته در قالب مضامین ویژگی‌های اعضای هیئت علمی (ویژگی عمومی استاد، ویژگی علمی استاد)، ویژگی‌های دانشجو (ویژگی عمومی دانشجو، ویژگی علمی دانشجو)، ویژگی‌های مشترک (ویژگی‌های مشترک عمومی، ویژگی‌های مشترک علمی) دسته‌بندی شدند. در پایان توصیه‌های سیاستی برای نظام آموزش عالی مهندسی ایران ارائه شده است.

Provide a framework for human resource development for engineering students based on mentoring programs

The purpose of this study is to provide a framework for human resource development of engineering students based on mentoring programs. To achieve this goal, the Metasynthesis qualitative method has been used. Therefore, search for specialized research keywords; Mentoring engineering students, mentoring higher education students in reputable scientific databases; Science Direct, Springer, Wiley Online Library, ERIC, Sage Journals, Emerald were conducted over a period of time (20002001). Finally, 72 studies were selected for analysis. Findings in the first part include academic topics (university leadership, university management); Communication (intrauniversity and extrauniversity communication); Soft capacities (cultural norms and moral norms); Before the implementation of the program (preliminary planning, preparation); During program implementation (program implementation management, session execution method); Monitoring and evaluation of program implementation (monitoring of performance, program evaluation); The consequences of the program (student and university). In the second part, the findings are in the form of themes of the characteristics of the faculty members (general characteristics of the professor, scientific characteristics of the professor); Student characteristics (general student characteristics, student scientific characteristics); Common features (common common features, common scientific features) were categorized. Finally, policy recommendations for Iran’s higher engineering education system are provided.