تاملی نقادانه درباره‌ وجود رابط و مستقل با تاکید بر آرای استاد جوادی آملی

در باب وجود تقسیمات گوناگونی صورت گرفته است که یکی از آنها تقسیم چند وجهی وجود، یعنی «فی‌نفسه و فی‌غیره» و تقسیم فی‌نفسه به «لنفسه و لغیره» و تقسیم لنفسه به «بنفسه و بغیره» است که ملاصدرا آن را به صورت دو وجهی یعنی به «رابط و مستقل» تقسیم کرده است‌. حکمای پس از ملاصدرا خصوصاً حاج ملاهادی سبزواری و علامه طباطبایی تلاش کرده‌اند که بین دو دیدگاه را جمع کنند‌. اما این جمع بندی اشکالات عدیده‌ای را به دنبال می‌آورد مانند ملحق شدن ماهیات به مفاهیم و به تبع آن‌، زیرسوال رفتن بسیاری از مبانی فلسفی که به نوعی با ماهیت در ارتباط هستند‌. در این مقاله سعی بر آن است که با تحلیلی دقیق از معنای لنفسه و بنفسه و لغیره و بغیره‌،  همچنین تحلیل دقیق ارتباط وجود رابط در قضایا با موضوع و محمول، این دو تقسیم بندی را به نحو سازگاری با هم جمع کنیم.

A Critical Investigation on Per Se Existence and Per Accident Existence in Transcendent Philosophy: With Emphasizing on Javadi Amoli`s View

Existence is divided into various divisions by Muslim philosophers. Existence in itself (per se) and existence in something else (Per Accident) are considered a significant categorization on existence. This division on existence is phrased by Mulla Sadra as Rabet existence (Connective being) and independent existence (selfsubsistent being). The next philosophers especially Hajj Molla Hadi Sabzavari and Allameh Tabatabaei decided to unite them. Such unification fails to be successful and makes some difficulties like joining quiddity to concepts in addition to it, many of the philosophical foundations that are in some way related to quiddity are rejected. The aim in this paper is to attempt for presenting an accurate analysis of selfsubsistent existence and connective being and combine these two divisions in a consistent way. It makes some difficulties such joining quiddity to concepts and many of the philosophical foundations that are in some way related to quiddity are rejected. In this article, we try to make an accurate analysis of selfsubsistent existence and connective being and combine these two divisions in a consistent way.