the theory of purchasing power parity in mena countries: the quantile unit root test

This paper examines the theory of purchasing power parity aboutthe exchange rate of the dollar with local currencies in menacountries the middle east and north africa using a unit root testestablished on the quantile auto regressive model during the period19802017. this test, like other unit root tests, uses auto regressivemodel, unlike other methods that emphasize the mean of thedependent variable, this test employees different variables orquantiles for estimating the regression. if the theory of purchasingpower parity is in place, the real exchange rate will be stationary.according to the results of quantile unit root test, the real exchangerate for dollar in all countries except the four countries ofmorocco, bahrain, saudi arabia and jordan has a unit root and isnot stationary. therefore, except for the four countries mentioned,the theory of purchasing power parity is not true in other studiedcountries. this result could be due to the difference inmacroeconomic conditions and less flexibility of the foreignexchange system in these countries compared to developedcountries.

نظریه برابری قدرت خرید در کشورهای منطقه MENA : آزمون ریشه واحد کوانتیل

این مقاله آزمون نظریه برابری قدرت خرید در مورد نرخ مبادله دلار با واحدهای پول محلی در کشورهای عضو MENA کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا با استفاده از آزمون ریشه واحد بر اساس مدل خود رگرسیون کوانتیل در دوره زمانی20171980 مورد بررسی قرار می دهد. این آزمون، همانند سایر آزمون های پایایی، از مدل خود رگرسیون استفاده می کند، ولی برای برآورد این رگرسیون برخلاف سایر روش ها که بر میانگین متغیر وابسته تاکید دارند، از چندک ها یا کوانتیل های متغیر مزبور استفاده می نماید. اگر نظریه برابری قدرت خرید برقرار باشد، نرخ ارز واقعی پایا خواهد بود. مطابق یافته آزمون ریشه واحد کوانتیل، نرخ ارز واقعی برای دلار در تمام کشورها به جز چهار کشور مراکش، بحرین، عربستان و اردن دارای ریشه واحد بوده و پایا نمی باشد. بنابراین به جز چهار کشور مزبور در سایر کشورهای مورد بررسی نظریه برابری قدرت خرید صادق نمی باشد. این نتیجه می تواند به دلیل تفاوت شرایط کلان اقتصادی و انعطاف پذیری کم تر نظام ارزی در این کشورها در مقایسه با کشورهای توسعه یافته باشد.