بررسی اثربخشی مداخله آموزشی مبتنی بر تئوری «عمل منطقی توسعه‬ یافته» بر رفتارهای خودمراقبتی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو

زمینه و هدف: دیابت یکی از شایع ترین مشکلات سلامت در جهان می باشد که با اجرای برنامه های آموزشی علمی، می توان آن را کنترل نمود. لذا این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی مداخله آموزشی مبتنی بر تئوری عمل منطقی توسعه یافته بر رفتارهای خودمراقبتی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو انجام شده است. روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی، 90 نفر از بیماران مبتلا به دیابت نوع دو به صورت تصادفی سازی طبقه ای در دو گروه مداخله (45=n) و کنترل (45=n) قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه مبتنی بر تئوری »عمل منطقی توسعه یافته « و رفتارهای خودمراقبتی بود. داده ها پیش از مداخله آموزشی و 3 ماه پس از آن جمع آوری گردیدند. آنالیزها داده ها با استفاده از نرم افزار spss20 و آزمون های آماری پارامتریک صورت گرفت.یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که پس از مداخله آموزشی، میانگین نمرات تمام سازه های تئوری »عمل منطقی توسعه یافته « در گروه مداخله به طوری معنی داری افزایش یافته است (p>0/05) اما تغییرات انجام شده در گروه کنترل معنی‫دار نبود (p>0/05). همچنین مداخله آموزشی تاثیر معنی داری در ارتقاء رفتارهای خودمراقبتی بیماران گروه مداخله گذاشته بود (p<0/05).نتیجه گیری: یافته های مطالعه نشان داد که طراحی مداخلات مبتنی بر تئوری »عمل منطقی توسعه یافته « می تواند یک چارچوب مناسب برای بهبود رفتارهای خودمراقبتی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 فراهم نماید.

The Effect of Educational Intervention based on the Extended Theory of Reasoned Action on Self-Care Behaviors in Patients with Type 2 Diabetes

Background aim: Diabetes is one of the most common health problems in the world that can be controlled through educational programs. Therefore, this study was carried out to evaluate the effect of educational intervention based on extended theory of reasoned action on selfcare behaviors in patients with type 2 diabetes.Methods: In this quasiexperimental study, 90 patients with type 2 diabetes were assigned into experimental (45 people) and control (45 people) groups using stratified randomization method. Data collection tool was a questionnaire based on the extended theory of reasoned action and selfcare behaviors. Data were collected before and 3 months after the intervention. Data analyses were performed by parametric statistical tests using SPSS20.Results: The results showed that mean scores of all structures of extended theory of reasoned action has increased significantly in the intervention group after educational intervention (p<0.05). However, changes were not significant in control group (p>0.05). Educational intervention had also significant effect on promotion of selfcare behaviors in patients of the intervention group.Conclusion: The findings of the current study showed that designing interventions based on extended theory of reasoned action can be an appropriate framework to improve selfcare behaviors in patients with type 2 diabetes.