بررسی رابطه شیوع چاقی و اضافه وزن با شیوه زندگی و سطح آمادگی جسمانی در دانشجویان

زمینه و هدف: با افزایش شهرنشینی و پیشرفت تکنولوژی، شیوه زندگی غیرفعال افزایش یافته است، که خود عاملی برای شیوع اضافه وزن و چاقی می‫باشد. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه شیوع چاقی و اضافه وزن با شیوه زندگی و سطح آمادگی جسمانی در دانشجویان انجام شده است.روش کار: در این مطالعه توصیفی و کاربردی، از بین دانشجویان دانشگاه جهرم، 360 دانشجو (107 مرد با میانگین سنی 1.93±21.57 سال و 253 زن با میانگین سنی 1.63±20.91 سال) از طریق نمونه گیری خوشه ای تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. قد و وزن و نمایه توده بدن محاسبه گردید. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه شاخص زندگی برسلو و شاخص میزان آمادگی جسمانی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد (p≤0.05).یافته ها: نتایج نشان داد که شیوع کلی اضافه وزن در دانشجویان دانشگاه جهرم 16.34 درصد و شیوع کلی چاقی 3.04 درصد بود. رابطه بین نمایه توده بدن با سبک زندگی (r = -0.47; p = 0.02) و با سطح آمادگی جسمانی (r = -0.51; p = 0.02) در دانشجویان مرد رشته علوم ورزشی و همچنین رابطه بین سبک زندگی و نمایه توده بدن (r = -0.52; p = 0.01) دانشجویان پسر دانشکده علوم معنادار بود. در صورتی که رابطه بین نمایه توده بدن با سبک زندگی در دانشکده های دیگر در هر دو جنسیت معنا دار نبود.نتیجه گیری: بطور کلی نتایج نشان دادند که سبک زندگی فعال و سطح آمادگی جسمانی بالاتر رابطه معکوسی با نمایه توده بدنی و در نهایت با چاقی و اضافه وزن دارند و شیوع چاقی و اضافه وزن در افراد فعال نسبت به غیر فعال کمتر است.