تدوین الگوی ارزش‌گذاری دارایی‌‌های نامشهود در شرکت‌های دانش‌بنیان

با توجه به حرکت اقتصاد کشور به سمت اقتصاد دانش‌بنیان و رشد و توسعه شرکت‌های دانش‌بنیان اهمیت ارزشیابی دارایی‌‌های نامشهود این شرکت‌ها بیش‌ازپیش نمایان گردیده است. عمدتاً پژوهش‌ها پیرامون بررسی متغیر‌‌های کمّی برای اندازه‌گیری دارایی‌‌های نامشهود و ارتباط آن‌ها با سایر متغیر‌ها انجام‌شده است و هیچ‌یک به صورت خاص در مورد اقلام صورت‌‌های مالی شرکت‌‌های دانش‌بنیان و ارائه الگویی کاربردی برای این‌گونه شرکت‌ها که در اقتصاد درحال‌توسعه هستند ارائه نشده است. پژوهش حاضر به موضوع ارائة الگویی مناسب برای ارزش‌گذاری دارایی‌‌های نامشهود در شرکت‌های دانش‌بنیان می‌پردازد. در این پژوهش به کمک مصاحبه و بر اساس تحلیل مضمون برآمده از مصاحبه با 15 نفر از متخصصان و صاحب‌نظران حوزه دارایی‌‌های نامشهود و شرکت‌های دانش‌بنیان، الگویی برای ارزش‌گذاری دارایی‌‌های نامشهود در شرکت‌های دانش‌بنیان در سال 1400 پیشنهاد شده است. در این الگوی ارزش‌گذاری دارایی‌‌های نامشهود به صورت کمی-کیفی (ترکیبی) و بر مبنای دارایی های نامشهود شناسایی شده و متغیرهای زیر شاخص قابل‌سنجش به‌دست‌آمده از مصاحبه با خبرگان مناسب به نظر می‌رسد. همچنین از پیامد‌های ارزش‌گذاری دارایی‌‌های نامشهود، استفاده به‌عنوان ورودی ارزش‌گذاری شرکت‌ها و مقاصد تامین مالی، کاهش عدم تقارن اطلاعاتی و ابزار مدیریتی کاربردی مورد تایید قرار گرفت.

development a model for valuing intangible assets in knowledge-based companies

given the movement of the country's economy towards knowledge-based economy and the growth and development of knowledge-based companies, the importance of the reporting of intellectual property of these companies has become more and more evident. the present research addresses the issue of providing an appropriate model for intellectual capital reporting in knowledge-based companies in 2018. in this research, by using an interview and based on the thematic analysis based on interviews with experts in the field of intellectual capital and knowledge-based companies, a model for reporting the effects of intellectual capital in knowledge based companies is proposed. the acceptability of the qualitative model was measured using a questionnaire. the questionnaire was acceptable in terms of both reliability and credibility. the results show that all the main components of the qualitative model have been approved. in this model, intellectual capital reporting was quantitatively qualitative (hybrid) and based on quantitative variables obtained from interviewing experts. also, the board of directors' activity report was approved as the appropriate place for intellectual capital accounting reporting. also, the implications of intellectual capital reporting, use as inputs for corporate valuation and financing purposes, reduction of information asymmetry, and functional management tools were confirmed.