نقش تعدیل کنندگی خودشیفتگی مدیران بر رابطه بین عدم اطمینان محیطی و افشای مسئولیت های اجتماعی

خودشیفتگی که به عنوان یک ساختار شخصیتی مطرح است، می‌تواند قضاوت‌ها و تصمیم های مدیران از احتمال نتایج گوناگون را تحت تاثیر قرار دهد. مطالعات اخیر نشان داد که خودشیفتگی در بین مدیران نقشی حیاتی در انجام فعالیت‌های مرتبط با مسئولیت پذیری اجتماعی شرکت‌ها دارد. پژوهش حاضر با هدف تبیین اثر تعدیل‌کنندگی خودشیفتگی مدیران بر رابطه بین عدم اطمینان محیطی و افشای مسئولیت اجتماعی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، به انجام رسیده است. روش کلی پژوهش از نظر هدف کاربردی بوده و بر مبنای طرح تحقیق پس رویدادی می باشد. جامعه آماری کلیه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است که به روش حذفی سیستماتیک، 134 شرکت در بازه زمانی 5 ساله مورد مطالعه قرار گرفته است. جهت تعیین ارتباط بین متغیرها از رگرسیون خطی چندگانه مبتنی بر تحلیل داده های تابلویی با اثرات ثابت استفاده شده است. نتایج این پژوهش بیانگر این مطلب است که بین عدم اطمینان محیطی و افشای مسئولیت اجتماعی رابطه منفی معنادار وجود دارد. همچنین خودشیفتگی مدیران بر رابطه بین عدم اطمینان محیطی و افشای مسئولیت اجتماعی اثر مثبت دارد.

The moderating role of manager’s narcissism on the relationship between environmental uncertainty and CSR

Narcissism which is considered as a personality structure could affect the managers’ judgement and decision making of various probabilities. According to the recent studies, narcissism plays a vital role on doing the corporate social responsibilities activities among the managers. The present study aimed to determine effect the moderating role of managers’ narcissism on the relationship between environmental uncertainty and CSR in companies listed to Tehran Stock Exchange. The overall research method is applied in terms of its purpose and is based on postmarketing research design. Of the comparable firms listed in Tehran Stock Exchange, through systematic knockout, 134 companies have been studied over a period of 5 years. To determine the relationship between variables, multiple linear regressions based on panel data analysis with fixed effects has been used. The results of the analysis of hypotheses showed that there is a negative and significant relationship between environmental uncertainty and corporate social responsibility. Also, the effect of director’s narcissism on the relationship between environmental uncertainty and corporate social responsibility is positive and significant.