تبیین به کارگیری الگوی تئوری محدودیت ها جهت ارزیابی نسبت کفایت سرمایه در بانک ها

تئوری محدودیت ها یکی از فنون تصمیم گیری در حسابداری مدیریت استراتژیک و از تئوری های نوین ارزیابی عملکرد بوده که با نگرش سیستماتیک به بنگاه و هماهنگ با استراتژی رهبری هزینه ها، به راهبرد رشد می اندیشد. استفاده از مفاهیم تئوری محدودیت ها در صنعت بانکداری موضوعی بدیع بوده و از این رو تبیین نسبت کفایت سرمایه از طریق الگوی حسابداری عملکرد سیستم، می تواند منجر به تفکر سیستمی در بانک ها گردد. در این پژوهش متغیرهای کلیدی 17 بانک کشور در بازده زمانی 1397 1387 بر اساس رویکرد متداول (سنتی) و همچنین رویکرد تئوری محدودیت ها محاسبه گردید. همچنین با استفاده از نرم افزار 11eviews مدل های آماری مورد آزمون قرار گرفت. یافته های پژوهش دلالت بر آن دارد که مجموعه ی نظام بانکی می تواند با بهره گیری از مفاهیم غنی تئوری محدودیت ها در فرآیند ارزیابی عملکرد و نیز تصمیم گیری های عملیاتی و استراتژیک خود بهره گرفته و در بهبود نسبت کفایت سرمایه استفاده نماید.

Explain the Application of the Theory of Constraint(s) Model to Evaluate the Capital Adequacy Ratio in Banks

Theory of Constraint(s) is one of the decisionmaking techniques in strategic management accounting and one of the new theories of performance appraisal that thinks about the growth strategy with a systematic approach to the firm and in line with the cost management strategy. The use of Theory of Constraint(s) concepts in the banking industry is a novel topic and therefore explaining the capital adequacy ratio through the accounting model of system performance, can lead to systemic thinking in banks. In this study, the key variables of 17 banks in the period 13971387 were calculated based on the common (traditional) approach and also the theory of constraints approach. Statistical models were also tested using 11EViews software. The research findings indicate that the banking system can use the rich concepts of constraint theory in the performance appraisal process as well as its operational and strategic decisions and use it to improve the capital adequacy ratio.