اعتباریابی ابزار سنجش گزارشگری سرمایه فکری در ایران مبتنی بر رویکرد حداقل مربعات جزئی براساس نظریه نمایندگی

در دهه اخیر شرکت‌ها توجه ویژه‌ای را برای اندازه گیری سرمایه فکری برای ارائه گزارش به استفاده کنندگان دارند. از طرفی بر اساس نظریه های نمایندگی و علامتدهی، شرکتها علاقه مند هستند کیفیت اطلاعات ارائه شده خود را بهبود بخشند. افزایش کیفیت گزارشگری مالی می‌تواند پیامدهای اقتصادی مهمی به همراه داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی ساختار عاملی، پایایی و روایی ابزار سنجش گزارشگری سرمایه فکری در ایران انجام شد. در این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی، با روش نمونه گیری خوشه‌ای 112 نفر از مدیران و کارشناسان شرکت‌های دانش بنیان انتخاب شدند. الگوریتم تحلیل داده‌ها به روش حداقل مربعات جزئی که شامل: بررسی مدل‌های اندازه گیری (آلفا کرونباخ،، پایایی ترکیبی، روایی همگرا و واگرا) و برازش مدل ساختاری (ضرایب بار عاملی، معناداری ضرایب مسیر و ضریب تعیین، شاخص پیش بینی مدل، نیکوی برازش) است که جهت ارزیابی پنج مولفه «اهمیت و بسترها، اجزای گزارشگیری (سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری، سرمایه ارتباطی)، شیوه اندازه گیری، شیوه گزارشگری، پیامد گزارشگری» ابزار سنجش گزارشگری سرمایه فکری در ایران مورد استفاده قرار گرفت.  برازش هر دو بخش الگوریتم داده‌ها و نتایج حاصله از تحلیل عاملی تاییدی نیز نشان‌دهنده مطلوبیت و قابل قبول بودن ساختار مکنون در سطح شاخص‌ها و مولفه‌ها بود. با توجه به نتایج پژوهش حاضر می‌توان گفت که ابزار سنجش گزارشگری سرمایه فکری در ایران، در جامعه‌ی شرکت‌های دانش بنیان اعتبار و روایی سازه خوبی دارد و می‌توان از آن برای سنجش و شناسایی میزان مولفه و شاخص‌های سرمایه فکری و تسهیل در فهم تاثیر سرمایه فکری بر پیامدهای اقتصادی شرکت‌های دانش بنیان بهره گرفت.

Accreditation of the instrument for measuring intellectual capital accounting in Iran based on partial least squares approach based on agency theory

In recent decades, companies have paid special attention to measuring intellectual capital for reporting to users. On the other hand, based on agency and signaling theory companies are keen to improve the quality of their information. Increasing the quality of financial reporting can have important economic outcomes. The purpose of this study was to investigate the factor structure, reliability and validity of the instrument for measuring the reporting of intellectual capital in Iran. In this descriptivecorrelational study, 112 managers and experts of knowledge based companies were selected by cluster sampling. The algorithm of data analysis by partial least squares method, which includes: evaluation of measurement models (Cronbach’s alpha, composite reliability, convergent and divergent validity) and fitting of structural model (factor load coefficients, path coefficients and determination coefficient, model prediction model, goodness Fit) was used to assess the five components of &importance and context, reporting components (human capital, capital structure, communicative capital), measurement method, reporting method, reporting outcome&, the instrument for measuring the reporting of intellectual capital in Iran. The fitting of both parts of the data algorithm and the results of confirmatory factor analysis also showed the desirability and acceptability of the structure at the level of indicators and components. According to the results of this study, Persian version of the instrument for measuring the reporting of intellectual capital in Iran, has a good structure in the knowledge society society and it can be used to measure and measure the components and indicators of intellectual capital and facilitation In understanding the effect of intellectual capital on the economic consequences of knowledgebased companies.