توسعه مدل مدیریت نوآوری در شرکت های پتروشیمی تولید کننده محصولات پلی اتیلنی و الویت بندی عوامل با فرآیند تحلیل شبکه ای فازی

هدف از این پژوهش در صنعت پتروشیمی ایران، دست یابی به راهکارهای مناسب برای حل چالش های پیش روی و توسعه مدل مدیریت نوآوری در شرکت های پتروشیمی تولید کننده محصولات پلی اتیلنی با رویکرد محصولات نوین پلی اتیلنی می باشد. گردآوری داده ها از روش مطالعات کتابخانه ای میدانی صورت گرفته که پس از طی این مراحل، از 130 شاخص استخراج شده، 58 شاخص اصلی با غربالگری خبرگان در نظر گرفته شد،که باتوجه به این شاخص ها، پرسشنامه پژوهش طراحی و توزیع گردید. در نهایت پس از نظر دهی 105 نفر از مدیران و کارشناسان چندین شرکت پتروشیمی و صنایع پایین دستی در حوزه محصولات پلی اتیلنی ، در خصوص این شاخص ها، داده های جمع آوری شده، با استفاده از معادلات ساختاری، و نرم افزار pls smart، مدل پژوهش، مورد برازش قرار گرفت. پس از برازش، 29 شاخص، 2 عامل و 6 بعد، برای مدل طراحی شده پذیرفته شد. بعد عمومی، تشکیل شده از عوامل(اقتصادی سازمانی مقرراتی و نظارتی) و بعد اختصاصی نیز از عوامل (تکنولوژیکی و فنی بازاریابی سیستمی) تشکیل شده است. طبق پژوهش انجام شده برای مدیریت نوآوری موفق، در شرکت های پتروشیمی تولید کننده محصولات پلی اتیلنی توجه به همه موارد فوق، ضروری می باشد. با توجه به نتایج حاصل از anp فازی، در صنعت پتروشیمی معیار تکنولوژی بیشترین اثر گذاری را داشته و بعد از آن نیز دو معیار عوامل سازمانی و  سیستمی در رتبه های دوم و سوم قرار می گیرند و البته عامل بازار نیز به عنوان یک عامل اختصاصی در رتبه چهارم دیده    می شود. در بررسی زیر معیارها نیز همان طور که بر اساس نتیجه به دست آمده در خصوص معیارها انتظار می رفت، زیر معیار توسعه تکنولوژی که یکی از زیر معیارهای مربوط به معیار تکنولوژی بود با کسب بیش ترین رای در رتبه اول قرار گرفت.