نقش روش‌های چندگانه در اعتباربخشی به پژوهش‌های حسابداری مدیریت: با تاکید رویکرد زاویه‌بندی بین مطالعات موردی و روش‌های پیمایشی

یکی از راه‌های افزایش روایی پژوهش‌های تجربی حسابداری مدیریت ترکیب روش‌های کمی و کیفی در چارچوب پارادایم‌های کارکردگرا و اثبات‌گرا است. به‌کارگیری زاویه‌بندی از تبیین‌های ناقص، سطحی و ساده‌انگارانه جلوگیری می‌کند و منجر به افزایش روایی پژوهش می‌شود. هدف این پژوهش بررسی مقایسه‌ای پژوهش‌های حسابداری مدیریت است که با زاویه‌بندی بین مطالعه موردی و روش‌های پیمایشی انجام‌شده‌اند. پژوهش حاضر از نوع پژوهش‌های کیفی و از لحاظ گردآوری داده‌ها از نوع پژوهش‌های آرشیوی است. یافته‌های پژوهش نشان داد که روش‌های کمی و کیفی مختلف همچون رویکردهای آزمون نظریه و توسعه نظریه، نیازمند شیوه‌های اعتباربخشی داخلی و خارجی مختص به خود هستند به‌طوری‌که هر یک به‌تنهایی ممکن است با کاوش‌های بی‌نتیجه و ناتمام مواجه شوند. در این میان، تلاش در جهت ترکیب عناصر این رویکردها به شکلی متعادل‌تر، همراه با برنامه‌های پژوهشی منسجم فرایند اعتباربخشی را بهبود می‌بخشد. بررسی‌های مطالعه حاضر همچنین نشان داد که نه‌تنها استفاده از زاویه‌بندی بین مطالعه موردی و روش‌های پیمایشی در پژوهش‌های داخلی اندک است بلکه در آن‌ها به فرایند اعتباربخشی توجه نشده است.