بررسی تجربی تاثیر تحریک پایا و ناپایا بر عملکرد محرک های پلاسمایی جهت کنترل جریان فعال در لایه مرزی

یکی از روش های فعال کنترل جریان که اخیراً بسیار مورد توجه محققین آیرودینامیک قرار گرفته است، استفاده از محرک های پلاسمایی dbd می باشد. در این میان، محرک های پلاسمایی با قابلیت تحریک ناپایا، به دلیل برخی مزایا، به تازگی مدّنظر قرار گرفته اند. در این مقاله، با استفاده از یک منبع تغذیه پلاسمای دارای قابلیت تحریک ناپایا، پارامترهای موثر بر عملکرد محرک های پلاسمای dbd در دو حالت تحریک پایا و ناپایا، به صورت تجربی اندازه گیری و سپس مورد مقایسه قرار گرفت. در این راستا، تاثیرات ولتاژ اعمالی، فرکانس حامل، فرکانس تحریک و سیکل وظیفه بر روی سرعت القایی، جریان الکتریکی و توان مصرفی محرک بررسی شد. برای حالت تحریک پایا، مشخص شد که با افزایش مقادیر ولتاژ اعمالی و فرکانس حامل، ابتدا سرعت جریان القایی افزایش می یابد، ولی در ادامه با شروع رژیم تخلیه برافروختگی رگه ای (تشکیل پلاسمای غیر یکنواخت)، سرعت القایی کاهش پیدا می کند. از طرف دیگر، مشاهده شد که در محرک های ناپایا، تغییرات در فرکانس تحریک، تاثیر چندانی بر مقادیر جریان الکتریکی و سرعت القایی متوسط ندارد، ولی با افزایش مقدار سیکل وظیفه، مقادیر مذکور تقریباً به صورت خطی افزایش می یابند. به طورکلی می-توان گفت که استفاده از تحریک ناپایا در مقایسه با تحریک پایا، می تواند باعث کاهش قابل ملاحظه توان مصرفی الکتریکی محرک شده و همچنین قالبیت تاثیرگذاری بیشتری را بر کنترل جریان القایی داشته باشد.