اثر سطوح مختلف ملاس و ویناس نیشکر در جیره غذایی بر فراسنجه‌های تولید گاز در شرایط آزمایشگاهی

این مطالعه جهت تعیین ارزش و مقایسه فراسنجه‌های تولید گاز ملاس و ویناس در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و شش تکرار انجام شد. جهت تهیه مایع شکمبه از سه راس گوسفند نر بالغ فیستول‌دار استفاده شد. جیره‌های آزمایشی شامل: جیره 1) جیره پایه +20 درصد ملاس + صفر درصد ویناس (شاهد)، جیره 2) جیره پایه + 15 درصد ملاس + 5 درصد ویناس، جیره 3)  جیره پایه + 10 درصد ملاس + 10 درصد ویناس، جیره 4) جیره پایه + 5 درصد ملاس + 15 درصد ویناس، و جیره 5) جیره پایه + صفر درصد ملاس + 20 درصد ویناس بودند. بر اساس نتایج به دست آمده پتانسیل تولید گاز، نرخ گاز تولید شده، انرژی قابل متابولیسم، قابلیت هضم ماده آلی و مقدار اسیدهای چرب کوتاه زنجیر در ملاس بطور معنی­داری بیشتر از ویناس بود (p<0/05). عامل تفکیک، تولید توده میکروبی و راندمان تولید توده میکروبی در سطح 10 درصد ویناس کاهش معنی‌داری نسبت به شاهد نشان داد (p<0/05). حجم تولید گاز در سطح 15 درصد ویناس در تمامی ساعات انکوباسیون نسبت به گروه شاهد به طور معنی‌داری بیشتر بود (p<0/05). مقدار انرژی قابل متابولیسم، قابلیت هضم ماده آلی و مقدار اسیدهای چرب کوتاه زنجیر در در سطح 15 درصد ویناس افزایش معنی‌داری نسبت به شاهد نشان داد(p<0/05). به طور کلی جایگزینی ویناس با ملاس به نسبت 15 درصد در جیره‌های غذایی، باعث افزایش ارزش غذایی جیره‌ها می‌شود.