عملکرد پروار، مصرف خوراک، قابلیت هضم جیره، تخمیر شکمبه و فراسنجه‌های خونی در بره‌های آمیخته رومانف×لری بختیاری و لری بختیاری

آزمایش حاضر به منظور مقایسه عملکرد بره‌های نر آمیخته نسل اول رومانف×لری بختیاری و لری بختیاری انجام گرفت. از هر نژاد 15 راس بره (با وزن اولیه 1±20 کیلوگرم) با جیره متوازن به صورت آزاد تغذیه شدند و در پایان دوره پروار و در فواصل 15 روزه وزن کشی انجام گرفت. افزایش وزن روزانه، مصرف روزانه مواد مغذی، قابلیت هضم جیره، ph و نیتروژن آمونیاکی مایع شکمبه، گلوکز و نیتروژن اوره‌ای خون تعیین شد. فعالیت جویدن دام‌ها در طی 24 ساعت مورد بررسی قرار گرفت. بعد از اتمام دوره پروار، تعداد سه راس بره از هر گروه ذبح و وزن لاشه گرم و امعاء و احشاء اندازه گیری شد. قابلیت هضم ماده خشک (35/62 در برابر 79/58 ٪) و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی (92/39 در برابر 84/35 ٪) در نژاد لری بختیاری بیشتر از حیوانات آمیخته بود (p<0/05)کل فعالیت جویدن (min/day 25/576 در برابر 50/473) در دام‌های آمیخته بیشتر از نژاد لری بختیاری بود (p<0/05)میانگین افزایش وزن روزانه (kg/d 190/0 در برابر 156/0)، ضریب تبدیل خوراک (86/4 در برابر 04/6) و بازده لاشه گرم (65/58 در برابر 07/52 ٪) در بره‌های آمیخته بهتر از نژاد لری بختیاری بود (p<0/05)در مجموع وزن امعاء و احشاء در نژاد لری بختیاری بیشتر از حیوانات آمیخته بود (p<0/05)به طور کلی، به سبب عملکرد بهتر، شاید بتوان بره‌های نسل اول آمیخته رومانف×لری بختیاری را در کنار نژاد لری بختیاری در خوزستان برای پرواربندی استفاده نمود. با این حال، بهتر است برای تایید نتایج این آزمایش، پژوهش‌های بیشتری صورت گیرد.