اثر عصاره آویشن شیرازی و چربی جیره ای بر کیفیت گوشت، اسیدیته روده و وضعیت اکسیداسیونی سرم خون جوجه های گوشتی

این آزمایش با استفاده از 240 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار و هر تیمار در چهار تکرار انجام شد. تیمار ها شامل: 1 و 2 جیره های فاقد عصاره آویشن با و بدون چربی در کل دوره، 3 و 4 جیره های حاوی 5/0 درصد عصاره آویشن با و بدون چربی در کل دوره، 5 و 6 جیره های حاوی 5/0 درصد عصاره آویشن با و بدون چربی در دو هفته آخر، بودند. در پایان آزمایش (42 روزگی) از هر تکرار دو قطعه پرنده انتخاب و پس از خون گیری جهت بررسی کیفیت گوشت ران و ph محتویات ایلئوم کشتار شدند. جیره های حاوی چربی، افزایش وزن و خوراک مصرفی روزانه بیشتر و ضریب تبدیل خوراک کمتری در مقایسه با جیره های بدون چربی داشتند (05/0>p). استفاده از عصاره آویشن شیرازی منجر به کاهش در مالون دی آلدئید، کاهش معنی دار کلسترول و افزایش فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز سرم خون شد (05/0>p;). ارزیابی گوشت تفاوت معنی داری را بین تیمارهای آزمایشی در معیار های روشنایی، قرمزی، زردی، ظرفیت نگهداری آب، افت پخت و افت خونابه نشان نداد (05/0p). جیره های حاوی چربی موجب کاهش غیر معنی دار در فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز و افزایش مالون دی آلدئید و کلسترول سرم خون شد (05/0