اثر تلقیح جنینی آرژنین بر تغییرات مورفولوژی سرخرگ ششی، بطن راست و شش ‌ها در آسیت القایی جوجه ‌های گوشتی

به منظور بررسی اثرات تزریق آرژنین در روز پنجم جنینی بر تغییرات مورفولوژیکی ایجاد شده در سرخرگ ششی، بطن راست و شش ها در شرایط القاء آسیت دو آزمایش طراحی گردید. در آزمایش اول، 560 تخم مرغ قابل جوجه کشی به 7 گروه و هر گروه به چهار زیر گروه تقسیم شد. در روز پنجم جنینی ml 50/0 محلول آرژنین در نرمال سالین با غلظت 0، 20، 40، 60، 80 و mg/ml 100 به زرده شش گروه تزریق شد. در20 روزگی، غلظت نیتریک اکساید و اندوتلین1 در سرخرگ ششی دو جنین از هر زیر گروه اندازه گیری شد. کمترین مقدار اندوتلین1 (بافت mg100/ng 35/13) و بیشترین غلظت نیتریک اکساید (بافت mg100/µm93/89) در گروه mg/ml 40 مشاهد شد (p<0/05). در آزمایش دوم، 300 تخم مرغ قابل جوجه کشی به دو گروه تقسیم شد و در روز پنجم جنینی به یک گروه محلول آرژنین با غلظت mg/ml 40 تزریق شد. بعد از هچ جوجه های نر از ماده جدا شدند. از 21 تا 48 روزگی، دمای سالن به ℃ 14-16 کاهش یافت و آسیت القا شد. اثر مستقل تزریق آرژنین تلفات ناشی از آسیت را کاهش داد (6/17 در برابر 8/48 درصد) اما اثر مستقل جنسیت بر تلفات ناشی از آسیت معنی دار نبود (p>0/05). اثرات مستقل تزریق آرژنین مساحت داخلی سرخرگششی را افزایش داد (47/3 دربرابر mm^2 267/2). در تیمارهای بدون تزریق آرژنین نسبت به تزریق آرژنین، شکاف هایی در سطح سلولی لایه های شش ها مشاهده شد. تزریق آرژنین از طریق گشاد کردن سرخرگ ششی و حفظ لایه های طبیعی موجود در بافت شش ها تلفات ناشی از آسیت را کاهش داد.به منظور بررسی اثرات تزریق آرژنین در روز پنجم جنینی بر تغییرات مورفولوژیکی ایجاد شده در سرخرگ ششی، بطن راست و شش ها در شرایط القاء آسیت دو آزمایش طراحی گردید. در آزمایش اول، 560 تخم مرغ قابل جوجه کشی به 7 گروه و هر گروه به چهار زیر گروه تقسیم شد. در روز پنجم جنینی ml 50/0 محلول آرژنین در نرمال سالین با غلظت صفر، 20، 40، 60، 80 و mg/ml 100 به زرده شش گروه تزریق شد. در20 روزگی، غلظت اکسید نیتریک و اندوتلین1 در سرخرگ ششی دو جنین از هر زیر گروه اندازه گیری شد. کمترین مقدار اندوتلین1 (بافت mg100/ng35/13) و بیشترین غلظت اکسید نیتریک (بافت mg100/µm93/89) در گروه mg/ml 40 مشاهد شد (p<0/05). در آزمایش دوم، 300 تخم مرغ قابل جوجه کشی به دو گروه تقسیم شد و در روز پنجم جنینی به یک گروه محلول آرژنین با غلظت mg/ml 40 تزریق شد. بعد از هچ جوجه های نر از ماده جدا شدند. از 21 تا 48 روزگی، دمای سالن به ℃ 14-16 کاهش یافت و آسیت القا شد. اثر مستقل تزریق آرژنین تلفات ناشی از آسیت را کاهش داد (6/17 در برابر 8/48 درصد) اما اثر مستقل جنسیت بر تلفات ناشی از آسیت معنی دار نبود (p>0/05). اثرات مستقل تزریق آرژنین مساحت داخلی سرخرگ ششی را افزایش داد (47/3 دربرابر mm^2 267/2). در تیمارهای بدون تزریق آرژنین نسبت به تزریق آرژنین، شکاف هایی در سطح سلولی لایه های شش ها مشاهده شد. تزریق آرژنین از طریق گشاد کردن سرخرگ ششی و حفظ لایه های طبیعی موجود در بافت شش ها تلفات ناشی از آسیت را کاهش داد.