مقایسه پیشرفت ژنتیکی در تولید شیر گاو هلشتاین در ایران ناشی از آزمون نتاج و انتخاب ژنومی و اثر تعداد گاو نر جوان بر آن

در این تحقیق رشد ژنتیکی حاصل از یک برنامه آزمون نتاج مطابق با مشخصات جمعیتی گاو هلشتاین در ایران و یک برنامه انتخاب ژنومی معادل از نظر تعداد والدین نر و ماده مورد نیاز مقایسه و اثر تعداد گاو های نر جوان بر رشد ژنتیکی در این دو برنامه بررسی شد. هدف انتخاب صفت تولید شیر بود. رشد ژنتیکی حاصل از انتخاب چهار مسیری با استفاده از روش جریان ژن و در یک افق 150 ساله برای صفت تولید شیر برآورد شد. نتایج نشان داد که آزمون نتاج و انتخاب ژنومی علاوه بر صحت انتخاب از نظر شدت انتخاب و نیز فاصله نسل متفاوتند. رشد ژنتیکی سالانه در آزمون نتاج برابر 7/114 و در انتخاب ژنومی برابر 7/173 کیلوگرم بود. نتایج حاصل از تغییر تعداد گاو نر جوان تحت آزمون از 50 تا 300 راس نشان داد، رشد ژنتیکی در آزمون نتاج بین 11/106 تا 53/117 کیلوگرم و در انتخاب ژنومی بین 95/160 تا 38/185 کیلوگرم متغیر است. در هر دو برنامه رشد ژنتیکی نسبت به افزایش تعداد گاو نر جوان هنگامی که تعداد آن کمتر از 100 راس بود، حساسیت بیشتری داشت. بطور کلی این تحقیق نشان داد که رشد ژنتیکی حاصل از انتخاب ژنومی در مقایسه با آزمون نتاج به دلیل فاصله نسل کوتاه تر، می تواند بیش از 50 درصد برتری داشته باشد. اما این برتری تحت تاثیر تعداد گاو نر جوان قرار داشته و در ازای 75 راس به کمترین مقدار خود می رسد.