اثر شکل فیزیکی و اندازه ذرات خوراک بر عملکرد، کیفیت تخم مرغ و ابقای نیتروژن در مرغ های تخم گذار

به منظور بررسی تاثیر اندازه ذرات خوراک در جیره های آردی و پلت، تعداد 480 قطعه مرغ تخم گذار سویه هایلاین w36 در سن 27 هفتگی انتخاب و در یک آزمایش فاکتوریل 3×2 شامل عامل شکل فیزیکی (آردی و پلت) و اندازه ذرات دانه ذرت (آسیاب شده با اندازه های ریز، متوسط و درشت) مورد استفاده قرار گرفتند. فراسنجه های عملکردی طی 9 هفته آزمایش رکوردبرداری و در هفته پایانی آزمایش صفات کیفی تخم مرغ اندازه گیری شد. در بررسی اثرات اصلی، استفاده از خوراک پلت نسبت به خوراک آردی موجب افزایش مصرف خوراک (به ترتیب 9/97 و g 5/93)، ضریب تبدیل خوراک (به ترتیب 94/1 و 88/1)، وزن تخم مرغ (به ترتیب 3/58 و g 7/57)، افزایش وزن بدن (به ترتیب 2/73 و g 4/38)، واحد هاو (به ترتیب 5/81 و 5/77) و درصد زرده (به ترتیب 9/25، 2/25) و همچنین کاهش درصد سفیده تخم مرغ (به ترتیب (9/63 و 6/64) شد(p<0/05). اثر متقابل تیمار ها بر خوراک مصرفی معنی دار بود (p<0/001). مصرف خوراک در تیمار جیره آردی با اندازه ذرات ریز (g 4/92) و متوسط (g 8/93) کمتر از تیمارهای جیره پلت بود (p<0/05). ضریب تبدیل خوراک تیمار جیره آردی با اندازه درشت (85/1) کمتر از تیمار جیره پلت با اندازه ریز (99/1) بود (p<0/05)و سایر تیمارها تفاوتی را نشان ندادند (p>0/05). اثرات اصلی و متقابل شکل فیزیکی و اندازه ذرات بر ابقا و دفع نیتروژن معنی دار نبود. در این آزمایش، استفاده از شکل پلت خوراک سبب افزایش ضریب تبدیل خوراک شد و با افزایش اندازه ذرات خوراک یک روند بهبود در صفات عملکردی مشاهده شد.