اثر سطوح مختلف مخمر در مقایسه با موننسین بر فراسنجه‌های تخمیر شکمبه‌ای و تجزیه‌پذیری پروتئین در جیره‌های با کنسانتره بالا

در این پژوهش، تاثیر سطوح مختلف مخمر ساکارومیسس سرویسیه و موننسین در جیره های با کنسانتره بالا بر فراسنجه های تخمیر شکمبه با روش تولید گاز و تجزیه‌پذیری پروتئین به روش کیسه های نایلونیبررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره شاهد (75 درصد کنسانتره و 25 درصد یونجه)، و مکمل نمودن جیره شاهد با سه سطح مختلف مخمر (2.5، 5 و 7.5 گرم در کیلوگرم ماده خشک خوراک) و سه سطح مختلف موننسین (15، 30 و 45 میلی گرم در کیلوگرم ماده خشک خوراک) بود. داده های آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی تجزیه شد. نتایج نشان داد که افزودن مخمر بر خلاف موننسین سبب افزایش معنی‌دار تولید گاز تجمعی و پتانسیل تولید گاز (b) شد (p<0/05). میزان نیتروژن آمونیاکی مایع شکمبه با افزودن سطوح مختلف موننسین به طور معنی داری نسبت به تیمار شاهد و سطوح مختلف مخمر کاهش یافت (p<0/05). همچنین، میانگین اسیدهای چرب زنجیر کوتاه با افزودن مخمر نسبت به تیمار شاهد و سطوح مختلف موننسین افزایش معنی داری داشت (p<0/05). استفاده از موننسین سبب کاهش معنی‌دار میزان تجزیه‌پذیری پروتئین خام و ضرایب تجزیه‌پذیری پروتئین شد (p<0/05) .بر اساس نتایج این تحقیق می‌توان پیشنهاد نمود که افزودن پنج گرم مخمر با 30 میلی‌گرم موننسین در کیلوگرم ماده خشک جیره غذایی با کنسانتره بالا می تواند باعث بهبود قابلیت تخمیر شکمبه و گوارش‌پذیری ماده آلی خوراک و افزایش دسترسی حیوان به انرژی جیره شود.

Effect of different levels of yeast in comparison with monensin on the ruminal fermentation parameters and protein degradability in high concentrate diets

This study aimed to investigate the effect of different levels of yeast and monensin in high concentrate diets on the ruminal fermentation parameters by in vitro gas production method and protein degradability by in situ nylon bag technique. Experimental treatments included control diet (75% concentrate and 25% alfalfa) and supplemented control with three levels of yeast (2.5, 5, and 7.5 g per kg dry matter of diet) and three levels of monensin (15, 30, and 45 mg per kg dry matter of diet). The results showed that the addition of yeast in contrast to monensin resulted in a significant increase in cumulative gas production and the potential of gas production (b) (P<0.05). Ammonia nitrogen content was significantly decreased by adding different levels of monensin compared with the control treatment (P<0.05). Also, the average of shortchain fatty acids was significantly increased by adding yeast compared with the control treatment and different levels of monensin (P<0.05). The rumen degradable protein and its fractional degradation rate were significantly reduced by monensin supplementation (P<0.05). Based on the results of this study it can be suggested that the addition of 5 g yeast and 30 mg monensin (per kg DM) in high concentrate diets can improve ruminal fermentability and organic matter digestibility of feed and increase the accessibility of animal to diet energy.