بررسی عملکرد، کیفیت و کمیت گوشت، تخم تولیدی و باروری در برخی سویه های بلدرچین ژاپنی

هدف از این تحقیق، مقایسه عملکرد، فراسنجه­های کیفیت و کمیت گوشت، تخم تولیدی و باروری در هفت سویه بلدرچین (خالدار ایتالیایی، وحشی، تکسدو، اسکارلت، سفید انگلیسی، ای ام تگزاس و وایت باتون) بود. بدین منظور از هر سویه تعدادی (125 وحشی، 159 خالدار ایتالیایی، 58 اسکارلت، 56 تکسدو، 81 سفید انگلیسی، 92 ای. ام. تگزاس و 57 وایت باتون) جوجه یک­روزه تولید و از روز اول تا آخر آزمایش در شرایط یکسان پرورش داده شدند. از سن 21 تا 35 روزگی وزن­کشی و اندازه­گیری مصرف خوراک برای محاسبه ضریب تبدیل سویه­ها انجام شد. در سن 42 روزگی، به صورت تصادفی از هر سویه 10 پرنده کشتار و بعد از اندازه­گیری اجزای لاشه، نمونه گوشت سینه و ران جهت بررسی کیفیت و اندازه­گیری ترکیبات شیمیایی گوشت گرفته شد. با شروع تخم­گذاری سویه­ها، تولید تخم روزانه ثبت شده و از تخم­های جمع­آوری شده جهت اندازه­گیری فراسنجه­های کیفی و کمّی تخم، باروری و جوجه­درآوری استفاده شد. نتایج نشان داد که سویه اثر معنی­داری بر مصرف خوراک، افزایش وزن، ضریب تبدیل 3528 روزگی، خطر حذف در هفته ششم، اکسیداسیون روز 30 گوشت، افت خونابه روزهای 1 و 7، ترکیبات شیمیایی گوشت (به استثنای خاکستر)، فراسنجه­های کیمیت و کیفیت تولید تخم (به استثنای ارتفاع سفیده و واحد هاو) داشت (0.05 >p). با توجه به نتایج عملکرد، فراسنجه­های اجزای لاشه و کیفیت گوشت، سویه وحشی و تکسدو به ترتیب بهترین عملکرد و کیفیت گوشت را داشتند. بالاترین و پایین­ترین درصد تولید تخم و باروری به ترتیب در سویه­های سفید انگلیسی (75.47 و 84.84 درصد) و وایت باتون (64.26 و 74.66 درصد) مشاهده شد. از لحاظ بسیاری از فراسنجه­های کیفیت تخم، سویه ای ام تگزاس مناسب­تر از سایر سویه­ها بود. با توجه به نتایج پیشنهاد می­شود در پرورش بلدرچین به منظور اهداف مختلف، بهتر است سویه مناسب انتخاب شود.