اثر مصرف کمپلکس‌های آلی منگنز، روی و مس (پیوند شده با گلایسین یا متیونین) به جای شکل‌های سولفاته (برابر یا دو برابر توصیه nrc) بر سلامت، باروری و متابولیت‌های خون گاو شیری و گوساله

اثر مصرف کمپلکس‌های آلی منگنز، روی و مس (پیوند شده با گلایسین یا متیونین) به جای شکل‌های سولفاته (برابر یا دو برابر توصیه nrc) بر سلامت، باروری و متابولیت‌های خون گاو شیری و گوساله بررسی شد. دو ماه پیش از زایش، 60 راس گاو آبستن هلشتاین در شش گروه آزمایشی در قالب طرح بلوک‌ کامل تصادفی تقسیم شدند. شش جیره حاوی 1 سولفات منگنز، روی و مس، برابر توصیه nrc، 2 گلایسین منگنز، روی و مس، برابر توصیه nrc، 3 متیونین منگنز، روی و مس، برابر توصیه nrc، 4 سولفات منگنز، روی و مس، دو برابر توصیه nrc، 5 گلایسین منگنز، روی و مس، دو برابر توصیه nrc، 6 متیونین منگنز، روی و مس، دو برابر توصیه nrc آزادانه تغذیه شدند. غلظت ایمونوگلوبولین g در آغوز و خون، عفونت رحم، ورم پستان، جفت‌ماندگی، لنگش، کتوز، کیست تخمدانی، مرگ گوساله، باروری و غلظت گلوکز، تری‌گلیسرید و کلسترول خون (پنج بار خونگیری؛ از 60 روز پیش تا 100 روز پس از زایش) تعیین شد. تغذیه کمپلکس‌های آلی عناصر به جای شکل سولفاته اثری بر ایمونوگلوبولین g، صفات باروری و متابولیت‌های خون گاو و گوساله نداشت، اما سبب کاهش ورم پستان و لنگش شد. افزایش سطح عناصر نیز وقوع ورم پستان و لنگش را کاهش، و غلظت عددی ایمونوگلوبولین g آغوز را افزایش داد، اما تاثیری بر سایر صفات نداشت. در مجموع، تغذیه کمپلکس‌های آلی گلایسین یا متیونین منگنز، روی و مس و همچنین افزایش سطح این عناصر در جیره گاوهای خشک و شیرده دارای آثار مثبت بر سلامت حیوانات، بدون تغییر در صفات باروری بود.