بررسی کارآیی فنی گله های گوسفند مغانی استان اردبیل: کاربرد روش تحلیل پوششی داده ها

به دلیل وجود محدودیت منابع، ارتقاء کارآیی پرورش گوسفند در ایران از اهمیت زیادی برخوردار است. در مطالعه حاضر کارآیی فنی گله های گوسفند مغانی با روش تحلیل پوششی داده ها و در دو حالت ثابت یا متغیر گرفتن بازدهی نسبت به مقیاس مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات سال 1395 نهاده ها شامل کنسانتره، علوفه و نیروی انسانی و ستاده ها شامل گوشت، شیر، پشم و کود از 214 گله گوسفند مغانی به روش مصاحبه حضوری و تکمیل پرسشنامه جمع آوری شد. تحلیل داده‏ها با استفاده از نرم افزار deap 2.1انجام شد. میانگین کارآیی فنی با فرض بازده ثابت و متغیر نسبت به مقیاس به ترتیب 0.971 و 0.978 بود که نشان دهنده کارآیی بالا در گله های مورد مطالعه بود. با فرض بازده ثابت نسبت به مقیاس و بازده متغیر نسبت به مقیاس به ترتیب 14 و 25 گله از کارآیی فنی برخوردار بوده و می توانند به عنوان گله مرجع برای گله های ناکارا معرفی شوند. نتایج نشان داد که در شرایط متغیر بودن بازدهی نسبت به مقیاس، کاهش در اندازه گله، نیروی کار، علوفه، کنسانتره، علوفه مرتع و هزینه های بهداشتی به ترتیب به میزان 2.99، 2.99، 2.63، 2.79، 2.73 و 6.41 درصد، منجر به کارا شدن گله های ناکارا با حفظ سطح تولید می شود. برآوردهای بازده نسبت به مقیاس نشان می دهند، عمده گله های گوسفند مغانی دارای بازدهی افزایشی نسبت به مقیاس بوده و می توانند با صرفه های ناشی از مقیاس و کاهش هزینه هر واحد ستاده از افزایش درآمد و سود برخوردار شوند.