مقایسه قابلیت هضم ایلئومی اسیدهای آمینه کنجاله کلزا با روش تغذیه دقیق جوجه‌های گوشتی و روش ایلئومی استاندارد شده

هدف از این آزمایش تعیین قابلیت هضم ایلئومی اسیدهای آمینه کنجاله کلزا به روش تغذیه استاندارد (تغذیه آزاد) و روش تغذیه دقیق (تغذیه اجباری) جوجه‌های گوشتی بود. در روش تغذیه آزاد از 16 قطعه جوجه‌ نر سویه راس 308 در قالب چهار تکرار از 17 تا 21 روزگی از جیره نیمه خالص با 20 درصد پروتئین خام و حاوی کنجاله کلزا به‌ عنوان تنها منبع پروتئین جیره تغذیه و محتویات ایلئومی در 21 روزگی جمع‌آوری شد. در روش تغذیه دقیق نیز 16 قطعه جوجه ‌خروس در قالب چهار تکرار در 21 روزگی با 10 گرم جیره نیمه خالص حاوی کنجاله کلزا تغذیه و محتویات ایلئوم چهار ساعت بعد از خوراک‌دهی جمع‌آوری شد. محتویات ایلئوم بعد از جمع‌آوری، منجمد، غلظت اسیدهای آمینه و اکسید کروم اندازه‌گیری و قابلیت هضم استاندارد شده اسیدهای آمینه محاسبه شد. نتایج نشان داد اسیدهای آمینه لیزین، والین و هیستیدین در روش تغذیه آزاد نسبت به روش تغذیه اجباری و اسیدهای آمینه ترئونین، فنیل آلانین و اسیدآسپارتیک در روش تغذیه اجباری نسبت به روش تغذیه آزاد دارای قابلیت هضم بیشتری بود (0.05>p). در سایر اسیدهای آمینه تفاوتی از نظر قابلیت هضم استاندارد شده در بین روش‌های تغذیه‌ای مشاهده نشد. هم‌چنین میانگین کل قابلیت هضم استاندارد شده اسیدهای آمینه در هر دو روش تغذیه‌ای مشابه بود. این نتایج نشان داد گرچه قابلیت هضم ایلئومی در برخی اسیدهای آمینه بین دو روش مذکور متفاوت بود، لیکن در بسیاری از اسیدهای آمینه کنجاله کلزا بین روش های ایلئومی (تغذیه آزاد و تغذیه اجباری) تفاوت معنی‌داری از نظر قابلیت هضم اسیدآمینه‌ای مشاهده نشد.